Volgens de premier tonen de uitlatingen van de islamitisch prediker Van de Ven aan dat in Nederland nu een klimaat heerst waarin een gebrek aan respect is. 'Het gaat niet altijd om de juridische grens van de vrije meningsuiting maar ook dat je rekening ermee houdt hoe je woorden overkomen. De vrijheid van meningsuiting moet gekoppeld zijn aan een eigen verantwoordelijkheidsbesef en respect voor de ander.' Volgens hem hebben de uitlatingen van Van de Ven niets te maken met respect en verantwoordelijkheid.
Balkenende kreeg woensdag het eerste exemplaar overhandigd en kocht meteen een doos polsbandjes om vrijdag in de ministerraad uit te delen. Hij zal het bandje zelf dragen en weet zeker dat de bewindslieden hem volgen.
Het polsbandje is een particulier initiatief van onder anderen acteur Thom Hoffman, auteur Mark Blaisse en filmproducente Monica Vos. Zij hebben de landelijke actie Respect2All opgezet, vlak na de moord op Theo van Gogh. 'De sfeer in Nederland is behoorlijk slecht. Er is angst, wantrouwen en onbegrip. We wilden daar met een clubje mensen iets aan doen', zei Hoffman. De acteur hoopt dat iedereen en vooral jongeren bandje dragen.
Over twee weken zullen een miljoen polsbandjes te koop zijn bij 4000 verkooppunten voor 1 euro per stuk. Een groot deel van de opbrengst gaat naar goede doelen.
Balkenende zei dat ook de media hun maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben. Hij vertelde tijdens werkbezoeken in het land vaak te horen van mensen dat de media alleen de negatieve dingen benadrukken. Over positieve ontwikkelingen horen ze niks, zei Balkenende. Zelf wilde hij geen oordeel geven over de media.
----------------------------------
MIM: While Minister Balkenende is busy being 'taken' with the orange wristband 'tolerance and respect initiative' the Imam who refused to shake Minister Verdonk's hand last week explains that, "who ever shakes her hand promotes hypocrisy" and that he acted "in accordance with the prophet".
He then explained through an interpreter that" I am afraid that the integration in Holland will lead to non Islamic people deciding what parts of our religion we are allowed to practice".
-------------------------------------------------
Minister of integration and immigration Rita Verdonk is snubbed by Imam Salam who later said:
"I would rather die before I betray my religion and shake a woman's hand "
Imam : ' I acted in accordance with the Prophet'
The shaking of hands is not going to help the integration of Muslims. Who shakes hands propagates hypocrisy, according to the Tilburg Imam Ahmad Salam.
by our editor Arjen Schreuder
Translated by Beila Rabinowitz- director MIM
Tilburg 23 Nov. I would rather die before I betray my religion and shake a woman's hand".
There he is again. Imam Ahmad Salam from Tiburg made the news two years ago when he said that husbands could beat their wives if they did not perform their married duties and talking or sleeping apart didn't help. Beating is like medicine with a bad taste, a last resort".
Now he is once against sitting at a table in the mosque on the Van Suppe' Street in Tilburg, this time explaining in Arabic why he refused to shake integration Minister Verdonk's hand last Saturday. Salam, a Syrian, came to Holland 15 years ago, but inspite of several years of language lessons he does not yet know enough Dutch to speak in a nuanced way without using his son as interpreter."It is hard for old people to learn a new language," his son says.
The media has the made "much too much" out of the question of the handshake, explains Salam. By being surprised and saying she is my equal, she is forcing me to accept her choice".I hope soon to have contact with her to discuss how integration can progress. Without having to shake her hand".
Salam's concept of integration is clear: The coming together of different cultures and religions with mutual understanding".But what Holland now understand this to be doesnt resemble this."Salam: "I am afraid that integration in Holland will mean that non Islamic people decide what things we can practice in our religion."
According to Salam non-Muslims may continue shaking hands,'I don't judge any Dutch men or women who shake each other's hand'.But what we ask from the Dutch is to respect us and not to force us to do things we don't want to do".
All the other Imams shook Minister Verdonk's hand. They have to realize that they are 'changing' the religion.There are Imams who know the Koran by heart but don't know the laws. There are also Imams who do keep the law but don't advertise it."They don't shake the doctor's hand or the person from the housing council if it's a woman."
The shaking of hands between sexes can have bad consequences according to the Imam.There are Imams who know that it is forbidden to shake women's hands but do not impart that to others".The Imams are fooling themselves and others".By shaking hands they are not furthering integration, just hypocrisy and falsehood.""Some Imams don't tell what the real Islam is"."They keep quiet when Islam is attacked". "That leads to escalation between Muslims and non- Muslims".
Just to keep things in perspective."The Imam from Tilburg condemns in the strongest terms the murder of Islam critic Theo van Gogh."Very bad". "The perpetrator did not know Islam very well"."If the film Submission was by Ayaan Hirsi Ali and Theo Van Gogh was the reason for the murder, then the motive was not justified"."A bad film"."But we have to talk about that".
Then the prohibition against the handshake itself. In Islam there are several 'authentic proofs' which can be produced. "The Prophet said:"And verily I do not shake hands with a woman."And we have to follow the Prophet if we really want to practice Islam".Second proof: "And when the companions of the Prophet welcomed him with a handshake , the Prophet did not permit a woman to shake his hand"."The Prophet says: "If someone is pierced in the head with an iron needle, it is not as bad as shaking hands with a woman".
"The rationale behind the handshake prohibition is not to burden the sexes with the possible beginning of immorality."A handshake is bodily contact in the same way intercourse is"."The only ones permitted to touch a woman are husbands, brothers, and uncles". How can men and women to know each other ? Salam laughs coyly. ' 'With words. You can reach more with words then with physical contact.'
The visitors to the Tilburg mosque find it" very good" that their Imam Ahmad Salem refused to shake hands with Minister Verdonk last Saturday.'A show of respect for a woman'. The mosque attempt to explain the question.'It is about the wife of someone else " the man who speaks the best Dutch among them translates their feelings. Now it is being said that Islam oppresses women.It is the opposite. Before Islam woman was a slave. Islam has made it so that woman are not slaves any longer" Contrast that to the "fighting" in the (Dutch) Cabinet. You have to see the woman as a "diamond" says one of the board members of the mosque on the Van Suppe' Street in Tilburg. The mosque goers nod their heads.
There are some exceptions to the prohibition, says Imam Salem with an eye to several television cameras. One is allowed to drink alcohol if that is the only drink which will sustain life, so too, is physical contact allowed between the sexes in cases of life threatening illness where there is noone from the same sex to help with the care. The sake of keeping the peace with Minister Verdonk does not constitute a reason. Salem," The Minister is asking me to distance myself from my own religion,after I had told her why I could not shake her hand."
There are people who say that Imams such as Salem should go and live in a small village far away from the Netherlands. "No," says Salem. "A Muslim does not change his belief like he changes clothes." "The belief doesn't change in another society".
------------------------------
http://www.nrc.nl/binnenland/artikel/1101191038176.html
Imam: ik handelde naar de Profeet
Het schudden van handen komt de integratie van moslims niet ten goede. Wie handen schudt, bevordert de hypocrisie, aldus de Tilburgse imam Ahmad Salam. 
Door onze redacteur Arjen Schreuder
TILBURG, 23 NOV. ,,Ik wens eerder de dood dan dat ik mijn godsdienst verander door vrouwen de hand te schudden."
Daar is hij weer. Imam Ahmad Salam uit Tilburg haalde ruim twee jaar geleden het nieuws met uitspraken dat mannen hun vrouw mogen slaan als deze zich niet aan de echtelijke plichten houdt en praten of gescheiden slapen niet helpt. ,,Slaan is als een medicijn met een vieze smaak. Een laatste middel."
Nu zit hij opnieuw achter een tafel in de moskee aan de Tilburgse Van Suppéstraat, dit keer om in het Arabisch uit te leggen waarom hij afgelopen zaterdag de hand weigerde te schudden van minister Rita Verdonk (Integratie). Salam, een Syriër, kwam vijftien jaar geleden naar Nederland. Hij spreekt ondanks enkele jaren taalles nog niet voldoende Nederlands om zonder zijn zoon als tolk genuanceerd te kunnen praten. ,,Het is voor oude mensen erg moeilijk om een nieuwe taal te leren", zegt zijn zoon.
De media hebben de kwestie met de handdruk ,,veel te groot" gemaakt, stelt de Tilburgse imam. Maar minister Verdonk had wel anders kunnen reageren, stelt Salam. ,,Door verbaasd te zijn en te zeggen dat zij mijn gelijke is, wil zij mij dwingen haar keuze te maken. Ik hoop dat ik binnenkort alsnog contact met haar kan hebben om te bespreken hoe de integratie kan worden bevorderd. Zonder haar een hand te hoeven geven."
Salams opvatting van integratie is duidelijk. ,,Het samenkomen van verschillende culturen en godsdiensten met wederzijds begrip." Maar wat er in Nederland nu onder wordt verstaan, lijkt daar niet op. Salam: ,,Ik ben bang dat integratie er in Nederland toe zal leiden dat niet-islamitische mensen bepalen welke dingen wij uit onze godsdienst mogen praktiseren."
Van Salam mogen niet-moslims gerust doorgaan met het schudden van handen. ,,Ik veroordeel geen Nederlandse mannen en vrouwen die elkaar een hand geven. Maar wat van Nederlanders wordt gevraagd is moslims te respecteren en niet te dwingen iets te doen wat zij niet willen."
Alle andere imams gaven zaterdag minister Verdonk wel een hand. Die moeten beseffen dat zij door hun gedrag de godsdienst ,,veranderen". Salam: ,,Er zijn imams die de koran uit hun hoofd kennen, maar die de wetsteksten van de islam niet goed kennen." En er zijn ook veel imams die zich wel aan het verbod houden, maar er geen ruchtbaarheid aan geven. ,,Zij schudden ook een dokter of iemand van de woningstichting niet de hand als het een vrouw is."
Het intergeslachtelijk schudden van handen door moslims kan kwalijke gevolgen hebben, meent de Tilburgse imam. ,,Er zijn imams die goed weten dat de islam het schudden van een vrouwenhand niet toestaat, maar die het niet verder vertellen. Die imams houden zichzelf en de andere mensen voor de gek. Door toch handen te schudden, bevorderen zij niet de integratie, maar alleen de hypocrisie en de leugenachtigheid. Sommige imams vertellen niet wat de ware islam is. Zij houden zich stil als de islam wordt aangevallen. Dat leidt tot escalatie onder moslims en niet-moslims."
Voor de goede orde: de Tilburgse imam veroordeelt ten stelligste de moord op islam-criticus Theo van Gogh. ,,Heel slecht. De dader kent de islam niet goed. Hij is onwetend." Als de film Submission van Tweede-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh een motief is geweest voor de moord, dan is dat motief nooit te rechtvaardigen. ,,Een slechte film. Maar daar moeten wij over praten."
Dan het verbod op de handdruk zelf. Daarvoor zijn in de islam enkele ,,authentieke bewijzen" te leveren. Salam: ,,De Profeet zegt: 'En voorzeker, ik schud geen hand van een vrouw'. En wij moeten de Profeet volgen als wij werkelijk de islam willen praktiseren." Tweede bewijs: ,,Toen de metgezellen van de Profeet hem met een handdruk inhuldigden, heeft de Profeet niet toegestaan dat een vrouw hem de hand gaf." Derde bewijs: ,,De Profeet zegt: als iemand met een ijzeren naald in het hoofd wordt gestoken, is dat minder erg dan als een vrouw hem een hand geeft'."
De ratio achter het schudverbod is dat het contact tussen de seksen niet onnodig belast moet worden met een mogelijk begin van ontucht. ,,Het schudden van een hand is een lichamelijke aanraking, zoals ook de geslachtsgemeenschap dat is. Het aanraken van vrouwen is alleen echtgenoten, broers en ooms toegestaan." Hoe komen man en vrouw dan wel tot elkaar? Hoe heeft de imam zijn eigen vrouw leren kennen? Salam lacht minzaam. ,,Met woorden. Woorden kunnen veel meer bereiken dan lichamelijk contact."
Bezoekers van de Tilburgse moskee vinden het ,,heel goed" dat hun imam Ahmad Salam afgelopen zaterdag de handdruk van minister Verdonk heeft geweigerd. ,,Een teken van respect voor de vrouw." De moskeegangers trachten de kwestie uit te leggen. ,,Het gaat om de vrouw van een ander", vertolkt de man die het beste Nederlands spreekt de gevoelens. ,,Er wordt nu gezegd dat de islam vrouwen onderdrukt. Het tegendeel is het geval. Vóór de islam was de vrouw een slaaf. De islam heeft ervoor gezorgd dat de vrouw geen slaaf meer is." Zet dat eens af tegen het ,,geruzie" in het kabinet. Je moet de vrouw zien als ,,een diamant", zegt een bestuurslid van de moskee aan de Tilburgse Von Suppéstraat. De moskeegangers schudden het hoofd.
Er zijn wel uitzonderingen op verbod, zegt imam Ahmad Salam in de moskee voor het oog van enkele televisiecamera's. Zoals het drinken van alcohol is toegestaan als dit de enige drank is die een mens in leven kan houden, zo is ook de intergeslachtelijke aanraking toegestaan wanneer bij levensbedreigende ziektes er niemand anders dan van het andere geslacht beschikbaar is als verzorger. Het bewaren van de lieve vrede met minister Verdonk hoort niet tot deze uitzonderingen. Salam: ,,Mij werd door de minister gevraagd afstand te houden van mijn eigen godsdienst, nadat ik haar al had gezegd waarom ik haar geen hand kon geven."
Er zijn mensen die zeggen dat imams zoals Salam maar in een islamitisch dorp ver weg van Nederland moeten leven. ,,Nee", zegt Salam. ,,Een moslim verandert niet zijn geloof zoals hij van kleding verandert. Het geloof verandert niet in een andere samenleving."
----------------------------------
http://www.volkskrant.nl/binnenland/1101327160784.html
| donderdag 25 november 2004 uur. |
| Noem hem 'fundamentalist' en Abdul Jabbar van de Ven glundert |
Iñaki Oñorbe Genovesi
|
Broeder Osama bin Laden kan op zijn sympathie rekenen. Evenals het vroegere Taliban-regime in Afghanistan. Noem hem een fundamentalist en Abdul Jabbar van de Ven begint te glunderen. Een groter compliment kan de tot de islam bekeerde Nederlander zich niet wensen. Dus verbergt Van de Ven zijn denkbeelden niet achter politiek correcte woorden. De 27-jarige zegt wat hij als moslim voelt. De moord op Theo van Gogh begroette hij met blijdschap. Tweede-Kamerlid Geert Wilders wenste hij dinsdag in het EO-programma Het Elfde Uur binnen twee jaar dood. |
Hij heeft niemand willen aanzetten om het Tweede-Kamerlid te doden, liet hij gisteren in een schriftelijke reactie nadrukkelijk weten. Maar de vijanden van de islam mogen wat Van de Ven betreft worden aangepakt. Daarom steunt hij openlijk de jihad (heilige oorlog) die in Palestina en Irak woedt. Want moslims moeten net als hun voorouders 'bloed, zweet en tranen' geven voor de islam. Die boodschap preekt Van de Ven als jongeren-imam op zijn drukbezochte lezingen en herhaalt hij in het blad Wij Moslims en op de site islaam.com.
Veel moslimjongeren lopen met hem weg. De AIVD houdt Van de Ven al jaren in de gaten. Hij zou jihadlessen hebben gegeven in de Almeerse Abu Bakr moskee en radicale moslims ronselen.
Jason W., de terrorisme-verdachte die onlangs in het Haagse Laakwartier werd aangehouden, zou hij drie keer na een lezing hebben ontmoet.
Terrorisme, radicalisme, het is deze berichtgeving over de islam die Van de Ven nieuwsgierig maakte naar het geloof. Op zijn 14de verjaardag loopt hij voor het eerst een moskee binnen. Jilles heet hij dan nog, katholiek en liefhebber van hiphop. Na een jaar studeren in het Saudische Medina omarmt hij definitief de islam.
Hij verandert zijn naam in Abdul Jabbar, wat dienaar van Allah betekent, en neemt afstand van de Nederlandse samenleving ('de kanker').
Van de Ven zit sinds gisteren ondergedoken.
---------------------------------------------------------- |
Abdul Jabber Van der Ven published his story of why he became a Muslim on the website Islamnl. . He is listed as a "religion teacher".
http://www.islaammail.com/article_full.asp?ID=394
|
Sinds Allah mij elf jaar geleden uit Zijn Barmhartigheid de zoetheid
van de Islaam heeft laten proeven, is mij letterlijk honderden keren
gevraagd hoe ik nou eigenlijk moslim ben geworden en zal het mij
misschien nog wel honderden keren gevraagd worden in de toekomst.
Ik begrijp dat al die nieuwsgierige vragenstellers deze vraag alleen
maar stellen vanuit hun vreugde een "bekeerde" moslim te zien en
vanuit hun liefde voor de Islaam en daarom heb ik al die jaren
geduldig antwoord gegeven op die vraag alsof het de eerste keer was
dat ik die vraag hoorde. Ik heb er echter wel een standaard
verhaaltje van gemaakt dat ik kort samengevat binnen een minuut
vertel, waardoor eigenlijk een hoop mooie punten achterwege blijven.
Het is echter noodzaak geworden wanneer je niet een fulltime
verteller wilt worden van je eigen biografie. Vandaar dat ik nu voor
het eerst in mijn leven mijn verhaal op papier zet, zodat ik in alle
rust mijn herinneringen, ervaringen en gedachten met jullie kan delen.
Vaak vraagt men mij wat nou dé reden was dat ik moslim werd en mijn
antwoord daarop is zeer kort: dat was de Leiding van Allah, die Hij
geeft aan wie Hij wil. Maar natuurlijk ging er aan die leiding een
speurtocht vooraf, een speurtocht die mij uiteindelijk weer met mijn
eigen "Fitrah" (natuurlijke aanleg) zou herenigen. Sommige Westerse
oriëntalisten en antropologen beweren wel eens dat het merendeel van
de bekeerde Europese moslims uit probleemgezinnen zou komen, alsof
de Islaam alleen een keuze zou kunnen zijn uit wanhoop en niet uit
goed beredeneerde overwegingen. Ik ben in ieder geval een voorbeeld
van een kind dat niet is opgegroeid in een probleemgezin; geen
gescheiden ouders, geen drugsverslaafde als vader en geen jeugdjaren
van tuchtscholen of jeugdgevangenissen.
Ik groeide op in het katholieke Brabant, in een katholieke familie,
op een katholieke basisschool. Ik werd als kleine baby gedoopt in de
kerk, toen ik daar nog niks over kon zeggen en ik heb rond mijn
achtste mijn communie gedaan, al was het meer voor de cadeautjes dan
vanuit overtuiging. Welke standvastige overtuiging kan een
achtjarige kind nou hebben? De enige plek waar ik echt veelvuldig
met het geloof in aanraking kwam, was op school, want ook mijn
familie was buiten kerstmis niet erg praktiserend. Op school openden
wij elke dag de les met een gebed en minstens eens per week kregen
we godsdienstles. Wat me ervan is bij gebleven is dat ik altijd
onder de indruk was van de verhalen over onze profeet 'Iesa
(Jezus - de vrede en zegeningen van Allah zijn met hem). Ik probeerde me
altijd voor te stellen hoe hij met zijn volgelingen leefde, iets dat
met mijn grote fantasie niet moeilijk was voor me te zien. Ik ken
'Iesa as uit al die verhalen als een dapper man, die zijn brood
deelde met de armen onder een boom, de melaatsen genas en met het
simpele volk in het stof zat.
Maar aan de andere kant zag ik een paus, die beweerde 'Iesa as te
volgen, maar ondertussen in het Vaticaan woonde in een paleis van
marmer en kogelvrije ramen, ver weg van het gewone volk. Ik kan me
herinneren dat dit één van de eerste dingen was die aan mij begonnen
te knagen in de laatste klas van de basisschool en waarover ik mijn
leraar begon te vragen. Nu, veertien jaar later, kan ik nog zijn
rode gezicht voor me zien, dat lachte als een boer met kiespijn. Ik
kreeg een antwoord dat de Paus zo moet leven omdat hij de
plaatsvervanger zou zijn van God op aarde en ik moest er maar verder
niet teveel over vragen. Maar was de paus dan hoger dan de profeet
die hij beweerde te volgen? De paus deed me eerder denken aan de
Romeinse keizer dan aan 'Iesa...
Het was rond deze tijd dat ik mijn vormsel kon doen; dat is, zeg
maar, na je doop en communie de derde stap op weg naar een
voorbeeldig katholiek. Toen ik er achter kwam dat ik bij mijn
vormsel niet zoveel cadeautjes kreeg als voor mijn communie, heb ik
er dan ook maar van afgezien. Het was rond deze tijd dat ik de
bekende serie "Roots" op TV zag, waarin het onthutsende verhaal
vertelt wordt van een zwarte Afrikaanse slaaf die naar Amerika wordt
getransporteerd. Ik was als beginnende puber geschokt door de
brutaliteit en hebzucht van die blanke, christelijke Europeanen, die
onze zwarte medemensen verhandelden als vee. Via de rapmuziek van
zwarte Afro-Amerikanen leerde ik steeds meer over deze geschiedenis
en begin ik steeds meer in te zien dat de Europese rijkdom voor een
groot deel te danken was aan de blanke plundertochten in Afrika en
Azië. Ik begon me af te vragen waarom wij daarover nooit iets
geleerd hadden in de geschiedenislessen, of over de Nederlandse
plunderingen in Indonesië en Suriname. En hoe kon het zijn dat
Columbus Amerika had ontdekt, terwijl er al lang Indianen woonden?
Hadden die Indianen dan niet Amerika ontdekt, of werd het pas
belangrijk toen de blanke, christelijke Columbus dat deed? En wat er
daarna met die arme Indianen gebeurd is, is ook iets waar nooit over is gesproken.
Ik begon steeds kritischer tegen mijn "eigen" christelijke Westen
aan te kijken en begon steeds meer sympathie te ontwikkelen voor die
onderdrukte volkeren. Dat was toch de boodschap van 'Iesa as die ik
jaren lang op school had geleerd; kom op voor de onderdrukten en
wees niet met de onderdrukkers? Ik begon steeds meer de enorme kloof
te zien tussen deze profeet 'Iesa as en de mensen die met veel trots
beweerden hem te volgen. Ik begon de gouden kelkjes en kandelaars in
de kerk te zien als geroofd goud uit Afrika. Al die schilderijen,
beelden en muziek in de kerk waren alleen maar een afleiding van de
werkelijke sobere aanbidding van God, terwijl zelfs volwassen mensen
niet eens mijn fundamentele vragen over het geloof konden beantwoorden.
Toen pas begon ik terug te denken aan al die gebeden op de
basisschool, waarin wij zeiden: "Wees gegroet Maria, moeder van
God.." Ik begon mij af te vragen hoe God een moeder kon hebben en
wie dan zijn opa en oma waren? Natuurlijk wist ik dat met God Jezus
werd bedoeld, maar hoe kon Jezus nou God zijn als hij door
mensenhanden gekruisigd was (zoals ik toen nog geloofde)? Kan de
Schepper worden gedood door Zijn eigen schepselen? En waarom ging
'Iesa as dan in gebed tot God? Bidt God soms tot zichzelf?
Ik voelde gewoon aan mijn Fitrah (geboorterecht, iedereen heeft het
geloof in God in zich, alleen is het bij velen bedekt door
materialisme en begeertes etc.) en met mijn gezonde, jeugdige
verstand, dat dit alles niet klopte en dat al die mensen waarmee ik
sprak dat eigenlijk ook wel wisten. Vandaar dat ze vaak zelfs mijn
vragen en discussies uit de weg gingen. Ik heb zelfs geprobeerd
hierover met pastoors te praten, maar tevergeefs. Toen ik dus alleen
maar halve, paniekerige reacties kreeg op mijn vragen, besloot ik
zelf maar te gaan lezen en zo begon ik in de bibliotheek
verschillende boeken te lezen over het Christendom, Boeddhisme,
Jodendom en Hindoeïsme, maar eigenlijk nog niet zo over de Islaam.
In het christendom bleef ik, in welke stroming dan ook, vele
tegenstrijdigheden vinden. Ook het Jodendom sprak mij om meerdere
redenen niet aan; onder andere omdat ik niet van het Joodse ras was
en omdat zij 'Iesa as verwierpen als een leugenaar. Het Hindoeïsme
vond ik wel mysterieus, maar het klonk mij allemaal te
ongeloofwaardig toen ik las over goden die er uitzagen als blauwe
olifanten en elkaar de oorlog verklaarden vanwege een vriendinnetje.
Ook het discriminerende kastenstelsel en het levend verbranden van
weduwen kon ik niet accepteren als goddelijk. Vooral de soberheid en
éénvoudigheid van het Boeddhisme sprak me aan en ik zag grote
overeenkomsten tussen de boodschap van Boeddha en die van 'Iesa.
Maar ook bij het Boeddhisme bleef ik dingen vinden waar ik het niet
mee eens kon zijn. Ik denk dat één van de belangrijkste punten was
die ik niet kon accepteren, dat ook zij, net als de christenen, een
schepsel aanbaden in plaats van de Schepper. Ik geloof tot op de dag
van vandaag dat Boeddha een ware profeet van Allah kan zijn geweest,
maar dat de mensen na hem zijn boodschap hebben verdraaid, net zoals
de christenen dat met de oorspronkelijke boodschap van 'Iesa
vrede zij met hem hebben gedaan.
Uiteindelijk begon ik me toch steeds meer in de Islaam te verdiepen
vanwege verschillende redenen. Ten eerste was ik niet tevreden met
de religies die ik tot nu toe had onderzocht; ik vond er geen totale
rust in. Ten tweede had ik in deze tijd een Algerijnse oom, die ik
rond mijn puberteit steeds interessanter begon te vinden. Deze oom
was echter het tegenovergestelde van een goede moslim; hij woonde
ongehuwd samen met mijn tante, dronk wijn, verrichte zijn gebeden
niet en vastte niet in de Ramadan. Hij maakte de moslims en hun
religieuze gewoontes vaak zelfs belachelijk. Maar via hem begon ik
wel steeds meer geïnteresseerd te raken in Algerije en zodoende kwam
ik al vlug op de Islaam uit. Ik begon te lezen over de Franse
bezetting van Algerije en hoe de Fransen daar met enorm veel
bloedvergieten en onderdrukking hebben geprobeerd die Algerijnse
moslims het "beschaafde christendom" bij te brengen.
Mijn interesse voor de Islaam kwam nog eens in een stroomversnelling
door de eerste Golfoorlog tussen Irak en Amerika; een tijd waarin de
media bol stonden van de anti-islamitische en anti-Arabische
propaganda. Hoe vreemd het ook klinkt; juist hierdoor werd mijn
sympathie voor de moslims en het Irakese volk alleen maar vergroot
en begon de Islaam mij aan te trekken als een magneet. Ik had totaal
geen moslimvrienden waar ik bij terecht kon en ik kende maar één
moskee, waar ik bang was zomaar naar binnen te gaan. Ik wist niet
hoe men zou reageren als er een Nederlandse jongen zomaar bij hen
naar binnen zou lopen, maar ik wou graag één van hen zijn! Dus trok
ik op een vrijdagmiddag naar die moskee en ging voor de ingang
zitten en keek naar de mensen die naar binnen gingen. Een
vriendelijke oude man liep op mij af en aaide mij glimlachend over
mijn hoofd, waarna hij naar binnen ging. Zo ben ik nog één of twee
keer op een vrijdagmiddag voor die ingang gaan zitten, zonder met
iemand te spreken of naar binnen te gaan. Pas toen ik daarna
telefonisch een afspraak met ze had gemaakt, ging ik op mijn
veertiende verjaardag voor het eerst echt die moskee in en schudde
ik handen met enkele Turkse broeders.
Ik voelde me meteen thuis; mijn hele geest vertelde mij dat dit
hetgeen was waar ik naar op zoek was! Dat klinkt achteraf misschien
wat raar, maar ik kan het niet anders uitleggen, en ik neem aan dat
veel bekeerde Nederlanders begrijpen wat ik bedoel.
De islamitische Fitrah, die ik al vanaf mijn geboorte in mij droeg
(en elk mens), begon te ontwaken toen ik daar zat met mijn broeders,
op de simpele grond van de moskee. Geen schepsels die aanbeden
werden, maar alleen de Schepper. Wat klonk het allemaal éénvoudig!
Spoedig daarna ben ik nog één of twee keer terug gegaan, waarna ik
de Shahaadah heb afgelegd, el-hamdoelillah. Vanaf dat moment, vanaf
het moment dat ik mij in de salaat (het gebed) met hen neerboog voor
Allah, begon er een gevoel te branden in mijn hart, dat er tot op de
dag van vandaag in zit. Dat gevoel heet imaan, maar dat wist ik toen
nog niet. Ik wist alleen dat ik dit nog nooit eerder had gevoeld en
dat ik dit gevoel nooit meer kwijt wou raken. Een enorme brandende
liefde voor Allah, waardoor je angsten verdwijnen en er rust voor in
de plaats komt. Een liefde die je soms alleen kan uitschreeuwen met
"Allaahoe Akbar!" - Allah is de Grootste! - De zoetheid van imaan,
die mij er soms toe bracht om midden in de nacht neer te knielen
voor Allah, om vervolgens zo een kwartier neergeknield te blijven op
mijn gezicht. Ik was na een hele zoektocht eindelijk weer thuis...
Abdul-Jabbar van der Ven |
Bron: Abdul-Jabber van der Ven
12/26/2003 9:51:43 | |
Printer-friendly version 
Email this item to a friend