Militant Islam Monitor > Articles > Theo van Gogh: Lack of Self Respect - Dutch curb their freedom of expression while Muslims openly vent their aggression Theo van Gogh: Lack of Self Respect - Dutch curb their freedom of expression while Muslims openly vent their aggressionDutch culture succumbs to multiculturalism - political correctness and Muslim censorship and intimidation
For original article see below or click on : http://www.theovangogh.nl/gebrek.htm Lack of Self Respect by Theo van Gogh First published in Het NRC Handelsblad Cultureel Supplement 6/15/01 Translated by Beila Rabinowitz director MIM I am sitting here and waiting for a good, scabrous, and at the same time informative Dutch language film, by, for example, Theo van Gogh,in which we can become closer aquainted with the Muslim hereafter, which is also paradise at the same time", so wrote Paul Steenhuis, two weeks ago, ' In the deep of the Netherlands.* (1) "There men can have eternal erections, if they abide by Allah's rules, and as a reward they receive seventy times seventy paradise virgins, (hoeris) who become virgins again immediately after the act." Well yes, I'd really like that as well. But no subsidy provider or television station would dare to burn their fingers on an evocation of the Islamic imagination which would be filmed by me. That means no money, and no public channel which would dare to broadcast it. Because in Holland you can ridicule every religious belief except Islam.(2) The biggest lie which has been sold to the good willed voters for the last thirty years is called "the multi cultural society".Since the robber baron Den Uyl sucked the country dry -we are being told that we who are supposed to be tolerant Dutch -must adapt to the dark medievalists, whose hatred towards the freedom of the individual, which has made the free West into a beacon for the entire world, is being vented increasingly more openly . It is like having a guest who is slowly taking over your house. If something characterises the so called 'Dutch identity' it is a sheepish lack of self respect, which expresses itself in a teeth chattering panic at the prospect of being labelled 'racist' or 'discriminatory'. I do not believe in conspiracies, but if I were to write scenario about the end of Holland as we know it, I would give these tips to the viewer : Here they are: 1) Make sure that the subject of history is removed from the school curriculum and replaced with world orientation, because so few new comers and foreigners know where their roots lie in the society in which 'we' all have to live with each other'.This way intolerance can be promoted on both sides. 2)See to it that their are constant spelling changes, so that the strongest weapon which can make all of the inhabitants of a country into one entity - the language-is continually hollowed out. Do not make it obligatory for anyone to express themselves in Dutch. 3) See to it that the 'black schools' are given preferential treatment with more money and smaller classes, so that the native born Dutch get the message that their children are inferior to the new comers.Fire principals who dare to claim that 'black education' is working against integration.Make sure that the educational inspectors manipulate the test results, of for example, Islamic schools. 4)Babble on about education in one's own language,and above all claim that that will make it easier for foreigners to integrate.Explain that Dutch is the language of their new country, but that they are not obligated to acknowledge that fact. Make sure that the pamphlets from the Amsterdam municipality can be read in ten languages, and give the impression that Holland is there above all -to take care of the foreigners- without them being asked to contribute anything in return. 5)Make sure that the rule of law is undermined in as much as possible to give foreigners the feeling that impunity is the norm here. Sound off about how the 4th of May 'something like that must never happen again' and don't dare to touch the Hells Angels.See to it that there is a taboo about mentioning the criminal statistics of Moroccan youth for example. Make sure that there are subsidized discrimination reporting centers,which are in practice, primarily intended to undermine the free speech of the native born Dutch.*(3) Cast suspicion on anyone who does not want an asylum seekers center next to their door. The much heralded multi cultural society was invented, and is mainly intended, to assuage the guilt feelings of white millionaires such as Paul Rosenmoller in his all white suburb.* Explain that Denmark is a disgraceful country with their strict entry policies, simply anti social, compared to Holland. We are namely, better then all the rest. If it can't otherwise be avoided, we let them piss all over us. It is always amusing to look at the hypocrisy of those who are ruling over us. But who would want to see a film which is so close to the Dutch reality? I am not one of the types who gets a lump in my throat when I hear the Wilhelmus* (the Dutch national anthem). When Oranje plays (the Dutch national team), I prefer to be seen in a shirt from the Duits Mannschaft (the German team). I am against the royal house and for the republic. Whenever I think of the fine words such as 'Dutch Culture', Spinoza comes to mind.Or that Voltaire's books could only be printed in Amsterdam.Or that Wim T. Schippers ( a Dutch writer) could dispute the existence of God and castigate the believers on television could only happen here. That in this country a play could be subsidised which showed dogs on a sofa watching tv. That there were 'provos' (Dutch political provocateurs) before there was May '68. (The Paris riots and so called revolution in 1968). That from Elschot to Nescio to Carmiggelt, (popular Dutch writers who conveyed deep emotions with deceptive simplicity and brevity) the Dutch language is the ideal language to say big things with small words. Is that alot ? For me it is enough. Even if I am the last one to proclaim that Dutch culture is the only one, the best, the most beautiful. A question of aligning oneself and squatting together in the polder , in the hope that your neighbor's breath won't stink too much. Imam Khalil el Moumni has according to me every right to to criticise homo's, just as I am not impressed when he claims in the name of Allah, that Dutch people are "less then pigs". The most breathtaking aspect of the case is that Minister Boxtel, at the conciliatory meeting,claimed that the "Imam had a problem" and afterwards babbled on about promoting integration and the "mixing of Moroccan materials into the new housing projects." The obscene simplicity which such an official publicly displays, is even more proof of how little the "dialouge between Islam and those who think otherwise" stands for. Why should you listen to people who have a deep seated contempt for you? Ah yes, you remember how is was with the play Aisha ? Director Timmers - someone who would- in a manner of speaking- flagellate himself in an effort to be able to function as the High Priest of integration -wanted to show that women really did have power in the time of the Prophet. That would make us look at things quite differently! In order not to insult the Islamic sector of the population,he changed the age of the girl Aisha from nine to twenty, and in so doing transformed Mohammed from a pedofile into a respectable albeit lustful older man. Thanks to written and vocal threats from the Moroccan side,the piece could not be performed. (6) You would think that from the thinking portion of the nation a would have registered a protest. That was how it was when Hermans (W.D. Hermans a well known Dutch writer) had to appear in front of a judge for "insulting" Catholics.That was how it went when a performance of Fassbinder's "The Filth, the City and Death" was made impossible due to the sewer yodeler Jules Croiset .(7) And now. Nothing to show for that .Apparently this is what Van Boxtel understands to be dialouge. Did anyone say anything? I cannot lie. Fatima Elatik PvdA city council member in Amsterdam (Labor),declared in the Volkskrant that 'there are limits to free speech'.especially when "a large group of people" "will feel hurt". When the famous tongue in cheek program Beeld Religie (Picture Religion) began in the 60's there were parts of the population whose feelings were hurt , but there was an immediate counter reaction with such illustrous spokesmen as Mulisch,Blokker, and W.L.Brugsma. (9) I inquired if Elatik's reaction was what one could regard as the 'dissemimation of culture'. The state secretary did not hide his feelings ;"I can't be bothered by what a hothead like Fatima says". And he also explained to this paper that he does not advocate the terrorising of actors."The piece must be performed anyway"!*(10) Nice that it wasn't . In the meantime the silence is deafening.No wonder that the PvdA refuses to distance itself from Elatik's opinions. But I was informed in writing by Bea Irik -the then fraction chairman in Amsterdam-that the Volkskrant had wrongly quoted Fatima. Of course it was too bad that Elatik herself did not take the trouble to ask for a rectification.Most likely she had no time with much more important things on her mind.The editorial board of the Volkskrant steadfastly maintains that she was quoted exactly with what she had said. I have no illusions about what Elatik said, and permit her the call for censorhip with all my heart, because freedom of speech is also valid for the public slave of the goat fuckers . What amazes me is the reactions of her long suffering fellow party members and the press. Is free speech no longer worth defending? (11) Not any more, it seems. If I am correct their is not one good reason to think about what took place in the deep of the Netherlands.When under the leadership of the Stalinist Joop Wolff (CPN) in the parliament the statute "Thou shalt not discriminate" was added to the constitution - an article which is diametrically opposed to the constitutionally protected right of free speech- the wall had burst from the dam. That is to say, to reflect publicly on Dutch identity came to be regarding as odious . The left gave the main thrust of the public debate from then on to Bolkestein.(12) The notion that tolerance is worth the trouble of defending as part of the Dutch cultural tradition , has disappeared forever, in the ritual repudiation of the poor wretch Janmaat . The internal uncertainty over what is now really Dutch manifests itself in practice in a debate where the native born Dutch, stand with their hat in their hands, in submission, and observe their own culture. (13) It is to be feared that Allah does not have patience for such fine points. The gaping muzzle with which others are bellowing for respect, does not leave any room for us, as commercial travellers of compromise. To quote Fatima Elatik once again,"We are here and we are not leaving"."You had just better get used to that!" * (14) Indeed . Once again it's time to emigrate. ------------------------------------------------------ Translators Notes: (1) In Het Holst van Nederland - In the Deep of the Netherlands was a series written by Paul Steenhuis : The 13th part is cited by Theo van Gogh in his article above and was called "De polder is de buffer " -"The polder is the buffer". His premise was that ;"The denial of one's own culture hinders the integration of the other." and was -" a search for the crucible of Dutch culture " http://www.nrc.nl/print/991372603695.html (2) See Theo van Gogh's article: "May I say this?" http://www.militantislammonitor.org/article/id/330 (3)The Dutch government set up 'Discriminatie Meldpunten' throughout Holland. These Discrimination Reporting Centers have served as a means for foreigners (allochtone) to intimidate and threaten Dutch people by threatening to report them if they are not treated in the way they feel they deserve. In practice it means that the Dutch don't dare treat foreigners with the same arrogance and contempt with which they are treated and go out of their way to accomodate them .In the case of Muslims this translates into abject dhimmitude. After Theo van Gogh's murder, Muslims in Holland complained that they expected the Dutch to be more understanding of them and disingenously claimed that someone like the Dutch born Muslim killer of Theo van Gogh would not have become so alienated in Holland if Muslim youths were not being made to feel unwelcome into bars and clubs. Of course they failed to mention that for years Moroccan youths attacked people with knives and molested Dutch women (whom they regard as whores) showing that they held the 'hedonistic' Dutch in contempt. The Moroccan youths, who should never have been in these clubs according to religous prohibitions, then perversely attempt to punish the Dutch for their behavior ! (4) An extreme leftwing Dutch politician and millionaire who was obsessively politically correct. He demonised both murdered politician Pim Fortuyn and Theo van Gogh. Rosenmoller's vilification of Pim Fortuyn was so fierce that the killer , Volkert van der Graaf,(who was an adherent of Rosenmollers party Groen Links- Green Left) ,recounted that he was motivated to shoot Fortuyn just by having read what among others, Rosenmoller had said about him. (5)Khalil el Moumni is an Imam in Rotterdam (which is predicted to soon become the first Muslim city in Western Europe). He was taken to court by homosexual rights and other groups because of his statements that "homosexuality was a contagious disease and was dangerous for society". He was aquitted, and also issued a 'fatwa' religious ruling which banned any Muslims from seeing or participating in the play Aisha. Eventually, all of the Morrocan players caved in to the pressure and refused to perform the piece which was cancelled. Theo van Gogh and Paul Steenhuis, rightly saw the battle to perform the play as a glaring example of how Dutch cultural concessions bordering on self abnegation, which were made to accomodate Muslims, would inevitably backfire due to their intolerance. (For more on El Moumni see below) (6 MIM:Paul Steenhuis wrote about the absurdity and futililty of denies one's national culture for the sake of political correctness in the article from his series "In the deep of the Netherlands ' The polder as buffer". Theo wrote about the hypocrisy of Labor party member Fatima Elatik who called for the banning of the play Aisha, about Mohammed's 9 year old 'wife' on the grounds that it would be 'hurtful to Muslims' and justified her call for censorship on the grounds that "free speech has it's limits". Ironically the director Timmers did his best to function as 'the high priest of integration' and showed exemplary dhimmitude in accomodating Muslim cultural and religious 'sensibilties', but to no avail, the play was banned. Steenhuis writes: (Translation of original text below). "...The best example of this to return to The deep of the Netherlands, was the cancellation of the Morrocan-Dutch opera Aisha. There you can see a well meaning process of cultural self abnegation in optimal form. A Dutch director wanted to do a piece about an aspect of the Morrocan belief which he,as a Dutchman, considered to be of importance to Morrocan women in Holland. Namely, the story of Aisha, in which one could show that women in Islam did not have to play such a submissive role, as was thought in some Moroccan Muslim circles. A typical thought for an artist who, out of the idea of the emancipation of the individual in western culture, of which the Dutch culture is part and parcel. It is also so easy to say :the 'Dutch culture' does not exist, therefore integration of foreigners does not form a problem for Dutch culture since it does not exist! "...Because he wanted his cultural emancipation message to be as accessible as possible to the Moroccan audience , director, Gerrit Timmers, eventually eliminated all the Dutch cultural elements, up to and including his own ideas. The language: He chose Arabic, because his audience was not fluent in Dutch. The actors: He chose for Moroccan actors because Dutch actors couldn't sing well in Arabic .The music: He chose for a Morrocan composer (who was living in Holland) and Morrocan musicians. How much further could an artist have gone to accomodate their intended audience? This typical Dutch attempt to bridge the gap between two cultures, to connect the Morrocan and Dutch, ended with the gap appearing to be even deeper, due to the sudden surge of the intransigent Morrocan religious objections. Direct Gerrit Timmers ended up outside the deep of the Netherlands and found himself in the deep of Morocco. Lekker makkelijk ook: zeggen, de `Nederlandse cultuur' bestaat niet, dus integratie van allochtonen in de Nederlandse cultuur vormt geen probleem zo'n cultuur bestaat immers niet! "...Het beste voorbeeld daarvan, om terug te keren naar dit Holst van Nederland, was de afgelasting van de Marokkaans-Nederlandse opera Aïsja. Daar zie je het goedbedoelde proces van culturele zelfnegatie in optima forma. Nederlandse regisseur wil voor Marokkanen in Nederland een stuk maken over een aspect van het Marokkaanse geloof dat hij, als Nederlander, van belang acht voor met name de Marokkaanse vrouwen in Nederland. Namelijk het verhaal over Aïsja, waarmee je zou kunnen aantonen dat vrouwen in de islam eigenlijk helemaal niet zo'n ondergeschikte rol hoeven te spelen, zoals nu in kringen van sommige moslims wel gedacht wordt. Typisch een gedachte van een kunstenaar uit de, op de emancipatie van het individu gerichte, Westerse cultuur, waarvan de Nederlandse cultuur een filiaal is. Omdat hij wilde dat zijn cultureel-emancipatoire boodschap zo goed mogelijk zou overkomen bij zijn Marokkaanse doelgroep, elimineerde regisseur Gerrit Timmers – op zijn eigen inbreng na – eigenlijk alle Nederlandse cultuurelementen. De taal: hij koos voor Arabisch, omdat zijn doelgroep het Nederlands niet goed machtig is. De spelers: hij koos voor Marokkaanse acteurs, want Nederlanders kunnen niet goed Arabisch zingen. De muziek: hij koos voor een (in Nederland wonende) Marokkaanse componist en Marokkaanse musici. Hoeveel verder kun je als kunstenaar je doelgroep nog tegemoetkomen? Deze typisch Nederlandse poging om met een kunstwerk de kloof tussen twee culturen, de Marokkaanse en Nederlandse te overbruggen, eindigde ermee dat de kloof ineens veel dieper leek, wegens de plotseling opdoemende onoverkomelijke Marokkaans religieuze bezwaren. Regisseur Timmers was buiten het Holst van Nederland geraakt en terechtgekomen in het Holst van Marokko..." (7)Jules Croiset was a Dutch Jewish actor who wanted to ban Fassbinder's play because he claimed it was anti semitic.He made headlines when he claimed to have been kidnapped by neo nazis who carved swastikas into his arms. Later it turned out to be a hoax. Theo van Gogh wrote that he was a "riool jodelaar" This is a wordplay on the name for Jew in Dutch (jood). Both the word jood and the word yodelaar are pronounced the same but their is no equivalent in english so I have given the literal translation. Jules Croiset - the man who kidnapped himself http://www.9types.com/movieboard/messages/5915.html A few years ago we had in the Netherlands a most curious and spectacular case of an extreme character in the theatre world. Jules Croiset; the Jewish leader of many famous theatre companies seemed to be kidnapped by neo-nazi's. He went into hiding in Belgium and send letters to people who knew him which appeared to them to be written by his kidnappers. For extra effect and attention he send some extra letters to other famous people who started fearing for their lives too. Of course the newspapers were filled with this story; neo-nazi terrorists! Jules Croiset is the victim! Jules framed himself to appear a victim and be pampered because people felt pity with him. He's an intelligent man who played the role of victim so convincingly (even putting scars on his skin with make-up used in the theatre) that people still believed his story even when there were so many clues that it was not true. http://www.volkskrant.nl/binnenland/1099894297537.html (8)MIM:In 2001 hen prime Minister Wim Kok and minister of Integration van Boxel are reported to have reacted with alarm to the results of a survey about the reaction of Muslims in Holland to the attacks on the United States which Theo cited above. Van Boxtel's reaction was to try to 'dialouge' with the Muslims. In 2002 his office proudly announced that they had found an "Islamic dialouge partner" and heralded the launch of a group called " Contact organisations between Muslims and the government". One of the groups involved was "Milli Gorus" which is an Islamo facist organisation of Turkish Muslims. (9) Fatima Elatik is a Moroccan Muslim member of the Labor party who has exploited her position as 'Muslim, female, and minority group member to push a pro Muslim agenda and spearheaded the campaign to ban the play Aisha, which ironically, was meant to empower Muslim women and encourage their emancipation. In print, Theo van Gogh called Elatik "a token gullible Muslim" and "a public slave of the goat fuckers" due to her efforts to have the play banned. Rotterdam Imam El Moumi also issued a 'fatwa' against it. On the day of the primary elections Theo van Gogh placed an advertisement on the front page of the then newspaper Het Parool which read : "Why shouldn't a play be banned ? Vote for Fatima Elatik of the PvdA!" In the same year that he was murdered by a Moroccan Muslim, Theo van Gogh met Elatik in a cafe and she described him as having been very "diplomatic and polite" towards her. (10) The state secretary did not want to succumb to pressure from the Muslim clerics in Holland to ban the play, since he realized that this was a significant battle between free speech, and religous coercion on the part of Muslims to impose their will on Dutch society, and maintain their Muslim isolationism based on their arrogance and belief in their superiority, as well as effectively stifling attempts to bridge the gap between cultures. (11)The fact that someone such as Fatima Elatik, who was given a position in the Labor party, because of her being a 'minority woman' , was able to claim in the name of her party, which was supposed to champion free speech and human rights, that the play had to be banned because it 'insulted Muslims'. When Elatik further declared that 'their were limits to free speech' the failure of the Labor party to distance itself from her views, was seen as a tacit endorsement.Not only was their "silence deafening", people from the Labor party disingenuously declared that her statement that "there are limits to free speech" had been misquoted. (12)Frits Bolkenstein was the head of the European Commission and was described as a cross between Ronald Reagan and Daniel Moynihan. Asked what it was like to be interviewed by Theo van Gogh he replied; "He was impertinent which was good , he was offensive, which was not".http://www.google.com/search?q=frits+bolkestein+theo+van+gogh&hl=en&lr=&start=10&sa=N In 1991 From 1991 onwards Bolkestein was vilified for warning that Dutch unlimited immigration policies would spell disaster for the country and that integration was not inevitable. http://www.freerepublic.com/focus/f-news/1303974/posts (13) Janmaat was considered an extreme rightwing politician who lead the Centrum Partij (Center Party) advocated Holland for the Dutch. He disappeared from politics in 2002 and his name became synonymous with intolerance and racism. http://www.iisg.nl/collections/cdarchuk.html (14) Fatima Elatik an Amsterdam councilwoman and head of education for a predominently Moroccan Muslim district of the city declared that ,"We are here to stay and you had better get used to it". A similiarly arrogant and ominous statement was made by Moroccan Muslim councilman Mohamed Aboutaleb, who is being touted by liberal Dutch politicians as a 'Muslim Messiah'. One day after Theo van Gogh's murder Aboutaleb praised the Dutch people's "rational response" to the murder, and indicated that they would do well to continue their dhimmitude because; "We have to continue to live with each other tommorrow, after tommorrow, and in five and 10 years from now". http://www.islamenburgerschap.nl/cmopers1html -------------------------------------------------------- Original article : Gebrek aan zelfrespekt Theo van Gogh http://www.theovangogh.nl/gebrek.htm Zo zit ik te wachten op een goeie, scabreuze en tegelijk voorlichtende, Nederlandstalige film, van bijvoorbeeld Theo van Gogh, waarin we eens nader kennis kunnen maken met het islamitische hiernamaals, dat tegelijk het paradijs is", schreef Paul Steenhuis twee weken terug in het Holst van Nederland: "Mannen hebben daar een eeuwigdurende erectie, en krijgen als ze zich aan Allah's regels houden, als beloning de beschikking over zeventig keer zeventig paradijsmaagden (hoeri's) die meteen na de daad opnieuw maagd worden."
Wij zijn namelijk beter dan de rest. Wij laten, als 't niet anders kan, liever over ons heen pissen. Ach ja; weet u nog hoe 't ging met het toneelstuk Aïsja? Ik maak me geen illusies over wat Elatik heeft beweerd en gun haar die roep om censuur van harte, want vrije meningsuiting geldt net zo goed voor een publieke slavin van de geitenneukers. Wat mij verwondert, is de lankmoedigheid van haar partijgenoten en de pers; is vrijheid van expressie inderdaad niet de moeite van het verdedigen waard? Theo van Gogh --------------------------------------------------------------------------------------- MIM: This is an article about the survey which Theo van Gogh is talking about in his piece. In an effort to practice politically correct damage control Dutch politicians reacted to the results of the poll with alarm and then covered themselves by claiming that the results were 'inconclusive'. 'Alarm over inconclusive survey of Muslims' by our editor Margriet Oostveen Prime Minister Wim Kok and Integration minister van Boxtel have reacted with alarm to the results of a recent poll which surveyed the opinions of Muslims in Holland and their attitudes towards the 9/11 attacks. Out of a random sampling from the research bureau Foquz Etnomarketing 'which was carried out among the Muslim population" which was commissioned by the multi cultural weekly Contrast it appears, according to the magazine that two thirds could completely understand the attacks which were carried out on the World Trade Center and the Pentagon. ---------------------------------------------------------------------- Onrust over onduidelijk enquete Moslims
------------------------------------------------------------------------
Ik ken geen schilderij waarop de mythe van de Nederlandse polder zo mooi hoopgevend en tegelijk melancholisch uitgebeeld wordt, als op het doek Soldaat in de polder van Siert Dallinga. We zien een weids polderlandschap, weilanden doorsneden met sloten. Het gras is op zijn malste groen, waterlelies bloeien in de sloten die de blauwe lucht weerspiegelen. Aan de einder schemeren boompartijen, met daarin misschien boerderijen, dorpjes misschien. De zon schijnt. Riet wuift. Dit is de ideale polder. En in een hoek van een weiland, bij sloten die te breed zijn om overheen te springen, staat een soldaat in uniform. Een Russische soldaat, met zo'n operette-pet en insignes van het Rode Leger. Hij staat er verdwaald en moedeloos bij. Hij is vastgelopen in de polder. Hij moet op pad gegaan zijn om oorlog te voeren voor zijn heilig ideaal, de uitroeiing van het verderfelijk kapitalisme, maar die aandrang lijkt hij helemaal kwijt te zijn. Hij is verloren. Machteloos. Dallinga maakte het schilderij in het voorjaar van 1989, net voordat de Muur viel. Gek genoeg heeft het doek, hoewel het communisme in Rusland en elders zijn tanden heeft verloren, niet aan zeggingskracht ingeboet. De Rus staat voor alle fanatieke ideologische krachten, die hopelijk vastlopen in de polder. De Nederlandse polder als buffer voor Prinzipienreiters en godsdienstfanaten. Omdat dit schilderij dat oude ideaal, waarover in ons land al eeuwen wordt geredetwist, zo mooi verbeeldt, bevindt Dallinga's doek zich in het Holst van Nederland. Het heeft daar gezelschap van de studie die de Britse historicus Jonathan I. Israel onlangs publiceerde. Hij beweert daarin dat de Verlichting en de daaropvolgende Franse Revolutie en alle gevolgen van dien voor de verhouding kerk-staat, man-vrouw, meester-slaaf in het Westen vooral het resultaat zijn van de radicale gedachten over die onderwerpen, aan het eind van zeventiende eeuw in Nederland. Vooral de opvattingen van Spinoza, zoon van een Portugees-joodse vijgen- en rozijnenhandelaar in Amsterdam, vormen de `spil' en de `ruggengraat' van de filosofieën die leidden tot de Verlichting en de Revolutie, stelt Israel in dat boek, Radical Enlightenment, Philosophy and the Making of Modernity 1650-1750. Spinoza was de eerste filosoof die een systeem bouwde op de stelling dat god niet bestaat, er geen leven na de dood is, straf en beloning en hiernamaals niet bestaan, wonderen niet kunnen geschieden, en dat de Bijbel, de Koran, de Torah en alle andere `geopenbaarde waarheden' in religieuze boeken fabeltjes zijn. Bijgevolg bestaat van god gegeven gezag niet, en is ook de zogenaamd door god verordonneerde ondergeschiktheid van de vrouw lariekoek. Spinoza wordt door Israel gezien als de man die aan de wieg staat van de bevrijding van het libido, `ook dat van de vrouw'. Sommige passages in Radical Enlightenment lezen als thriller-hoofdstukken, omdat dergelijke ketterse opvattingen in het christelijke Europa verboden waren, ook in de relatief verlichte Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Zo werd de spinozist Adriaan Beverland (1650-1716) vervolgd en het land uitgejaagd, nadat hij geschreven had dat vrouwen evenveel zin in seks hadden als mannen, en dat het verhaal van de Zondeval in de Bijbel louter als poëtische allegorie moest worden opgevat, waarin beschreven wordt hoe Adam en Eva ontdekten dat ze `het' met elkaar konden doen. Vooral dat laatste schoot de dominees in het verkeerde keelgat. Beverland week uit naar Londen, waar hij vergeten en berooid stierf. Maar hij verdient een ereplaats in het Holst van Nederland, niet alleen wegens zijn geschriften over seks, die hopelijk snel in pocketvorm voor het Nederlands onderwijs toegankelijk worden gemaakt, maar ook omdat hij het was die na de dood van zijn vriend Isaac Vossius ervoor zorgde dat de universiteit van Leiden diens bibliotheek kon verwerven. Al die uitspraken van Spinoza over religie en staat, zijn pleidooi voor absolute vrijheid van meningsuiting in woord en geschrift, hebben de afgelopen weken iets merkwaardig actueels en verfrissends gekregen, toen de natie de schrik in de benen sloeg over de islam, na een paar fundamentalistische opmerkingen van een Rotterdamse imam. Op basis van de Koran ziet hij de herenliefde als een gevaarlijke en besmettelijke ziekte, die alleen maar onheil over het land kan brengen. Het is overigens dezelfde imam, sjeik Khalil el-Moumni, die een paar maanden eerder een rel in cultureel Nederland veroorzaakte, met zijn religieus veto over een speciaal voor Marokkanen in Nederland gemaakte opera over Aïsja, de jongste vrouw van de profeet Mohammed. Noch de profeet, noch een van zijn negen vrouwen mag volgens de Koran uitgebeeld worden, en als dat wel gebeurt, is dat een belediging aan de gelovigen. De religieuze druk op de spelers werd te groot, en het stuk werd afgeblazen. Daar sneuvelde het goed bedoelde, als integratie bevorderend opgezette theaterstuk van het Onafhankelijk Toneel, op onwil van de beoogde doelgroep. Zoals Dallinga's schilderij een wens uit de Nederlandse cultuur verbeeldt, zo staat het niet-gespeelde Aïsja-stuk voor de grens die de Nederlandse cultuur bereikt heeft en daarmee bevindt het zich eveneens in het Holst van Nederland. We komen nu op gevaarlijk terrein, namelijk de moeizaam verlopende integratie van sommige allochtone groepen in de `Nederlandse cultuur'. Omdat dat probleem zich steeds meer opdringt, is ook de vraag `Wat is Nederlandse cultuur?' prangender geworden deze serie is daar onder meer een uitvloeisel van, omdat verschillende auteurs daarin, voorzichtig tastend, proberen te beschrijven wat voor hen de kern van de Nederlandse cultuur inhoudt. Onzin, zo'n aanpak, vond Elsbeth Etty twee weken geleden in haar bijdrage aan deze serie. Voor haar, als overtuigd `internationalist', staat wel vast dat er niet zoiets bestaat als typisch Nederlandse cultuur. Het riekt naar `kneuterig nationalisme' om op zo'n manier over Nederlandse kunst en cultuur te praten, en ze riep de hulp in van een Volkskrant-columnist om uit te leggen waarom dat zo fout is: had Marcel van Dam niet al geschreven dat `nationalisme en fascisme uit één koker' kwamen? Daar had je het! Praten over nationale cultuur = nationalisme = fascisme = fout, zo luidt de formulering van het taboe, dat in linkse, politiek en cultureel correcte kringen zo sterk leeft. Het geeft aan hoezeer het denken verlamd kan worden door gefossiliseerde angsten in samenhang met de Tweede Wereldoorlog. Wat zijn dat voor dinosaurussen-standpunten, om net te doen alsof alleen al door de woorden `nationale cultuur' te fluisteren, het Zwart Front alweer marcheert? Lekker makkelijk ook: zeggen, de `Nederlandse cultuur' bestaat niet, dus integratie van allochtonen in de Nederlandse cultuur vormt geen probleem zo'n cultuur bestaat immers niet! Etty had al in haar Holst van Nederland-bijdrage (`De wereld is mijn vaderland') gesteld dat er geen typisch Nederlandse, en ook anderszins geen dominante cultuur in ons land te vinden is. In haar wekelijkse column, afgelopen zaterdag, bouwde ze die stelling verder uit. Ineens is `de Nederlandse cultuur' de `strijdkreet voor het behoud van de geïntegreerde samenleving' geworden, stelde ze vast zoals vroeger religie en koningshuis dat waren. Haar grote bezwaar tegen het benoemen van wat `typisch Nederlandse cultuur' is, is dat het anderen uit zou sluiten. Ze hamert erop dat je daardoor namelijk steeds roept `Dit zijn wij', en daarmee anderen buitensluit. Etty's stelling is eigenlijk: door proberen te benoemen wat misschien typisch Nederlandse cultuur is, sta je de integratie in de weg. Met die stelling ben ik het volledig oneens. Ik zou hem zelfs willen omdraaien: door voortdurend te ontkennen dat er zoiets bestaat als een Nederlandse cultuur belemmer je de integratie. (Paul Scheffer heeft daar zich de vingers al blauw over geschreven). Sterker nog, dat de integratie van sommige groepen buitenlanders in Nederland mislukt, komt voor een deel door die aanhoudende, hardnekkige ontkenning. De Nederlandse cultuur ontkennen is de dominante cultuur in Nederland. Dat is al decennia het geval, anders is het niet te verklaren dat aan de aanwassende stroom nieuwe Nederlanders die zich hier gevestigd hebben, nooit eerder, tot pas een jaar geleden, serieus gevraagd is om Nederlands te leren een van onze meest typische cultuuruitingen, de taal, die niet alleen een brug vormt voor culturele integratie, maar ook voor de (nog veel belangrijker) economische integratie. De gevolgen van die door Etty en Van Dam nog steeds gepropageerde eigen cultuurnegatie zijn rampzalig. Niet alleen integreren sommige groepen allochtonen daardoor nauwelijks in de Nederlandse samenleving, andersom wordt het de autochtoon ook onmogelijk gemaakt zich op een natuurlijke manier te laven aan andermans cultuur en inzicht. Het beste voorbeeld daarvan, om terug te keren naar dit Holst van Nederland, was de afgelasting van de Marokkaans-Nederlandse opera Aïsja. Daar zie je het goedbedoelde proces van culturele zelfnegatie in optima forma. Nederlandse regisseur wil voor Marokkanen in Nederland een stuk maken over een aspect van het Marokkaanse geloof dat hij, als Nederlander, van belang acht voor met name de Marokkaanse vrouwen in Nederland. Namelijk het verhaal over Aïsja, waarmee je zou kunnen aantonen dat vrouwen in de islam eigenlijk helemaal niet zo'n ondergeschikte rol hoeven te spelen, zoals nu in kringen van sommige moslims wel gedacht wordt. Typisch een gedachte van een kunstenaar uit de, op de emancipatie van het individu gerichte, Westerse cultuur, waarvan de Nederlandse cultuur een filiaal is. Omdat hij wilde dat zijn cultureel-emancipatoire boodschap zo goed mogelijk zou overkomen bij zijn Marokkaanse doelgroep, elimineerde regisseur Gerrit Timmers – op zijn eigen inbreng na – eigenlijk alle Nederlandse cultuurelementen. De taal: hij koos voor Arabisch, omdat zijn doelgroep het Nederlands niet goed machtig is. De spelers: hij koos voor Marokkaanse acteurs, want Nederlanders kunnen niet goed Arabisch zingen. De muziek: hij koos voor een (in Nederland wonende) Marokkaanse componist en Marokkaanse musici. Hoeveel verder kun je als kunstenaar je doelgroep nog tegemoetkomen? Deze typisch Nederlandse poging om met een kunstwerk de kloof tussen twee culturen, de Marokkaanse en Nederlandse te overbruggen, eindigde ermee dat de kloof ineens veel dieper leek, wegens de plotseling opdoemende onoverkomelijke Marokkaans religieuze bezwaren. Regisseur Timmers was buiten het Holst van Nederland geraakt en terechtgekomen in het Holst van Marokko. Zijn poging om iets meer kennis over de islam in het Holst van Nederland te krijgen, mislukte. En dat is jammer, omdat ook de Nederlandse autochtoon, gewend als hij is aan katholieke en calvinistische retoriek, wel wat training in het op waarde schatten van islamitische retoriek en kennis van de islamitische santenkraam kan gebruiken. Zo zit ik te wachten op een goeie, scabreuze en tegelijk voorlichtende, Nederlandstalige film, van bijvoorbeeld Theo van Gogh, waarin we eens nader kennis kunnen maken met het islamitische hiernamaals, dat tegelijk het paradijs is. Mannen hebben daar een eeuwigdurende erectie, en krijgen, als ze zich aan Allah's regels houden, als beloning de beschikking over zeventig keer zeventig paradijsmaagden (hoeri's) die meteen na de daad opnieuw maagd worden. De liefde wordt bedreven als op aarde, met dat verschil `dat het hoogtepunt tachtig jaar duurt' lezen we in het instructieve boek De wereld van Sjahrazaad van Richard van Leeuwen (uitg. Bulaaq, 1999). Over zulke dingen hoor je weinig in de Nederlandse cultuur. Dat is jammer, en misschien ook christelijk want christenen dachten vroeger al dat de moslims hun hiernamaals annex paradijs zo aanlokkelijk hadden gemaakt, vol vleselijke beloningen, om christenen te verleiden over te stappen naar de islam. De islamitische hemel beloont een goed leven met lichamelijk genot, voor de mannen dan. In de christelijk hemel is de beloning voor zowel man als vrouw geestelijke gelukzaligheid. In de christelijke hemel wordt per jaar maar vier keer geneukt. |