This item is available on the Militant Islam Monitor website, at http://www.militantislammonitor.org/article/id/364

There is no such thing as Islamophobia -Islamofobie bestaat niet

Radical Islam in the Netherlands: A case study in failed European policy
January 2, 2005

MIM: This article was written by one of 'the friends of Theo van Gogh' journalist Bernadette de Wit, who is a contributing to editor to the new website "The Stopped Smoker' which was created as a continuation of murdered Dutch writer and film maker Theo van Gogh's website 'The Healthy Smoker - which is being maintained as an archive.

The article shows how the misplaced political correctness of politicians and community leaders in Holland are cynically misappropriating the jargon of the Holocaust to counter any attempts at combatting the growing threat of Islamisation in Holland, while at the same time defending Muslim acts of Islamo facism . The "multi kulti club of dhimmis" as De Wit calls them are calling for dialouge with those who want to destroy them, while at the same time, advocating limiting the rights of free speech for those who are advocating preempting the destructive agenda of the radical Islamists.

De Wit provides a good background of the political correctness which is undermining efforts to confront radical Islam and gives a realistic perspective from which to view Manfred Gerstenfeld's analysis of the AIVD (General Intelligence and Security Service) report on the growing trend towards radicalisation of Muslim youth in Holland .Gerstenfeld also asks the question as to whether the Dutch society have the societal will and law enforcement ability to defend themselves against the deadly Islamist threat.

-----------------------------------------------------------

MIM:Dhimmitude in action: Dutch official listens raptly as Islamic community leader talks about aiding the Dutch effort to stem the tide of radicalism by making it easier for Muslims to file suits against native Dutch by opening more:

"... reporting centers called 'Islamophobia', which will, in addition to registering complaints, develop expertise over the type of accusations and ways in which the accusers can react, for example, with written replies and civil lawsuits. The mosques expect among other things reports of discrimination at work and at entertainment establishments...

http://www.militantislammonitor.org/article/id/355

There is no such thing as Islamophobia

by Bernadette de Wit

Translated by Beila Rabinowitz director MIM

The dhimmis are terribly confused- they see Islamophobia as the biggest danger which threatens Holland.

Holland is in grave danger!

The harmony in our country is being seriously threatened by Islamophobia .Said J.A.A.(Jacques) van Doorn last Saturday in the newspaper Trouw. And to think that I always thought that a phobia was a pathological fear of spiders or bacteria . For that reason I find the word homophobia nonsense, you can better just call it ‘homo hate'. The latter is probably what Van Doorn means, a pathological aversion to the Islamic religion and it's adherents. But nowhere does Van Doorn show that the Dutch aversion to Islam is unreasonable or pathological . Islam is to him okay by default. Van Doorn brings others who agree (‘a courageous sound') to the forefront , such as Rabbi Soetendorp, (a reform 'rabbi') who, in the NRC Handelsblad compared 'the present day agitation against Muslims' without hesitation to anti-Semitism. Unbelievable. Maybe Soetendorp and Van Doorn could show me statistics over how many Muslims in Holland have been killed because of their ethnicity, or are being threatened with genocide. If this standpoint is courageous, then they have completely reversed the meaning of the word courage and the the meaning of cowardice. Your purest form of Newspeak (George Orwell gave several horrifying examples of Newspeak in his still contemporary book 1984, such as 'war is peace' 'freedom is slavery', and 'ignorance is strength').

Dialogue

To return to Soetendorp, who is behaving like a true dhimmi, as if Holland is an Islamic country. According to him insulting Muslims is ‘life threatening' (he speaks the truth here) but he concludes from that the there is no other choice except 'dialogue'. And that it will eventually lead to the creation of 'a truly multicultural society'. Van Doorn and Soetendorp find themselves in the company of Minister Donner (justice),and the Roman Catholic cardinal Simonis, who-nota bene one week after the murder of Theo van Gogh!- are pleading for an 'interfaith dialogue' with the Muslims; with the intent of serving to create a multicultural and multi religious society. And no one in the multi kulti crap club of dhimmis is able to explain why such a society is worth striving for. But Jacques van Doorn maintains that we must show respect for the easily upset Muslims, that's called integration and 'keeping things together' ,and that is pragmatic and Machiavellian. It has never occured to him that he is lending a helping hand to the boys from the Islamist Jihad and Shar'ia club- and is leaving the rest of the Muslims behind in the dark ages.

So called opinion makers

The great Muslim friend J.A.A.Van Doorn is starting to look increasingly like the radical -feminist ideolouge Catherine McKinnon, who did everything possible in the 80's to have pornography banned. Even in a coalition with extreme rightwing Christians (who are against women's lib) was not an obstacle. The end justifies the means. McKinnon saw pornography as the biggest evil to befall women. Porno was in fact equivalent to rape. And therefore freedom of speech had to dissappear from the Constitution.

According to Van Doorn the Muslims are the victims. Namely of an Islamophobic forefront the so called 'opinion makers' that are friends with Hirsi Ali and who support her campaign. Time and time again he hammers in his Trouw column about censorship for the 'good cause' of societal harmony. He has obviously never heard of Albert Camus, who wrote in 1951 that 'A cause which necessitates unjust methods is not a just cause'.

Be that as it may,the reviewer from The Nation, who was discussing McKinnon's book,gave her a taste of her own medicine. He contemplated raping the ideolouge in the interests of research.'Because I am not sure if she understands the difference between being raped and being exposed to pornography'.

Words and Deeds

Van Doorn the sociologist does not seem to comphrehend the difference between words and deeds. That is apparent from his criticism of Theo van Gogh, right after November 2. 'As if words cannot be as deadly as deeds'. In other words; the murder of Theo van Gogh doesn't count, the real killer was Theo van Gogh himself with his columns which upset Muslims. Totally mind numbing .

I read a good commentary about the phenomenon of Islamophobia on Dhimmi Watch.According to Victor Hanson it just does not exist. One doesn't talk about 'Germanophobia' with Hitler hate or 'Russophobia' when it comes to people who are revolted by Stalin's communist and murderous regime.

Hanson is concerned about the Dutch, Belgium, and British governments.They have taken on the dangerous double morality with all it's trappings.Their country's citizens must not take issue with the fact that hate is being preached in the mosques against the hospitable western countries which have given them freedom of religous and protection of their constitutional rights. The people are not allowed to ask questions about the treatment of Christians in Muslim countries. And we have to regard the sexual intimidation at the Abu Ghraib prison as terrible as the suicide attacks by Muslims (because they are pitiable and the Americans are powerful).

"But most rational people, according to Hanson, know how to differentiate between the cutting off of a civilians head by Muslim terrorists and the photograph of a laughing female guard who is pointing to the sexual organ of her Iraqi prisoner".

Ability to Differentiate

The ability to differentiate seems to be completely lacking in J.A.A. van Doorn and Soetendorp. They forget about Islamist facism (Van Doorn supports Hamas! Doesn't Soetendorp know that?) from the Persian Gulf as soon as they shine their light ( darkness is a better word) on the domestic Muslim problem. Multiculturalism has rendered them deaf and blind to the antisemitism among the Muslims in the Netherlands and the extremist influence on their schools and mosques.And the homo hate for that matter-they forget about that too. I have not forgotten the glaring headlines about the homosexual asylum seekers who were spit upon and beaten by their Islamic Syrian roommates.(Of course this was totally ignored by the directors of the center).

Van Doorn justifies this violence. In the past he has written that homosexuals should not behave so flamboyantly and appeals for self censorship. (According to pyschological studies homo hate often goes together with a negative attitude towards women and other ethnicities and an authoritarian personality structure ) but Holland continues to receive such refugees. Empirical research has shown that homo haters are not phobic in the classic sense of the word , but are disgusted by homosexuality and fear that they will be infected with it. Politicians, scientists and journalists who are critical of Islam are consequently labelled by Van Doorn as 'partly responsible' for 'future violence' because they have helped with their insulting intolerance to contaminate the social climate. And the Muslims themselves can do nothing about this because they are the only 'Real Victims'.

Maybe I should try throwing a rock through the window of J.A.A. Van Doorn or Soetendorp. (the method of the 'dirty little Moroccans' from the Diamant district). I am very curious to find out if they really don't know the difference between words and deeds.*

------------------------------------------------------------

Translators Notes:

*Theo van Gogh wrote an article 10 days before he died which ended with the words "How long before no Dutch people will be welcome in Amsterdam?" . The article was entitled "Our Mayor" and criticised Mayor Cohen and city officials for doing nothing in the face of increasing intimidation by Morrocan Muslim youths against native Dutch. The incident which Van Gogh referred to in his article, and which De Wit is invoking here, involved a Dutch couple who had literally been driven from their home in the Diamond District by rocks being thrown through their windows. http://www.militantislammonitor.org/article/id/309

*The term "kut morrocan' (dirty little Morrocan) has become common parlance in Holland thanks to Socialist law maker Rob Oudekerk, who was speaking with Amsterdam mayor Job Cohen at a public forum and didn't realize that the microphone was on. Oudekerk was forced to resign after visiting prostitutes in a district which was onder his supervision.

*Abraham Soetendorp is the leader of a Reform temple in The Hague. The term for Reform Judaism in Dutch(an oxymoron in itself) is Liberale - which is a more semantically apt term then the english 'Reform'. According to orthodox Judaism, which takes the Torah as the immutable source of Jewish law, anyone who is not ordained as a rabbi by a religous Jewish court -Beit Din- is not recognised as Rabbi . For well over a decade Soetendorp has sold himself as a Rabbi and a spokesman for Dutch Jewry. In fact, Soetendorp is neither. He is a 'Jewru' with a following of multi kulti kamikazes, who like himself, show dhimmitudinal deference to radical Muslims and their religous practices , and whose multiculturalist mantra stops when it comes to orthodox manifestations of their own religion.

------------------------------------------------------------------

Bernadette de Wit (1952) is a freelance journalist in Amsterdam. She lives with her Ghanian foster son who is 18, in the Bijlmer. No driving license. Themes: Sex, race and the city. Was called a "smutty b---h" by the editor of Dutch Playboy Jan Heemskerk, because of her book "Bad Women - Real Women". She loves biking, walking, reading., and listening to radio. Hopes that the nice ambitious immigrants stay and the rest leave Holland.

----------------------------------------------------

MIM: For the original article click here or scroll down below :

http://www.degestopteroker.nl/

---------------------------------------------------

MIM: Below is an excerpt for the 60 page Dutch AIVD - General Intelligence and Security Services regarding the extent of radicalisation of Muslims in Holland. The report doubts the ability the 'moderate forces in the Islamic community to fight against the increasing radicalisation and violence . For more on the Dutch official reaction to the report see :

Better But Deader : NL Officials respond to AIVD report on radicalisation of Dutch Muslims by opening more discrimination reporting centers .http://www.militantislammonitor.org/article/id/355

--------------------------------------------------------------------

Radical Islam in The Netherlands:

A Case Study of a Failed European Policy

Manfred Gerstenfeld

· On December 23, 2004, the Dutch Ministry of the Interior published a 60-page report entitled From Dawa to Jihad. Prepared by the Dutch general intelligence service (AIVD), it describes radical Islam and examines how to meet its threat to Dutch society.

· Since September 11, 2001, phenomena such as the growth of radical Islamic groups, polarization between Muslims and the surrounding society, limitations in the process of integration, and Islamist terrorism have increased in The Netherlands.

· An earlier AIVD report dealt with Saudi influences in The Netherlands, mentioning a number of mosque organizations that originated from Saudi missions and financing. The Amsterdam Tawheed mosque, which in the past has put extreme anti-Semitic statements on its website, is linked financially, organizationally, and personally with the Saudi Al Haramain Foundation. Several other mosques are supported financially by Saudi charities.

Dutch Intelligence Report Examines Radical Muslim Threat

On December 23, 2004, the Dutch Ministry of the Interior published a 60-page report entitled From Dawa to Jihad.1 It was prepared by the AIVD, the Dutch general intelligence service, and examines how to meet the threat of radical Islam to Dutch society. Although the report is conceptual in nature, it is evident that to achieve even a part of its goals, substantial legal and behavioral changes in Dutch society will be necessary.

This also became clear during the parliamentary debate that followed, in the statement by Maxime Verhagen, faction chairman of The Netherlands' largest party, the middle of the road Christian Democrat party (CDA) of Prime Minister Jan Peter Balkenende, which has 44 of the 150 seats in the Chambers. He proposed that judges should be able to take away constitutional rights, such as freedom of speech and assembly, from radical Muslims.2 No other party supported him.

The Minister of the Interior, Johan Remkes, observed that the prevention, isolation, and limitation of increasing radicalization is important. He added that this should be done by "all layers of Dutch society."3 There is, however, no way that this can be realized in the current societal climate of The Netherlands.

Understanding Dutch Culture

The general attitude of Dutch society over the past decades can be characterized by two Dutch words. The first is "gedoogcultuur," which literally means "a culture of permissiveness" but has become synonymous with "closing one's eyes" to multiple transgressions of the law. These include disparate matters such as soft drug use, immigration policies, safety of industrial and commercial operations, as well as many other subjects. It reflects a basic anti-authoritarian attitude that is quite common in Dutch society.

The second key word is "poldermodel," which means that efforts are made to reach a very broad national consensus on important issues. Though mainly used in the economic arena, this approach reflects Dutch society at large. The Dutch like to find solutions to problems through discussions without defining positions too sharply. This model can be explained as a legacy of Dutch history. In the past, people living behind dikes, at below sea level, had to cooperate with each other when there was danger of flooding. Both the gedoogcultuur and the poldermodel have already come under major criticism in recent years.

The AIVD report attempts to be as factual as possible. On such a problematic subject, however, this means that it cannot be politically correct as it defines part of an identifiable ethno-religious community as a danger to society. One may wonder whether the ministry would have found it politically convenient to publish the report had not Muslim radical Mohammed Boyeri cruelly murdered provocative Dutch filmmaker Theo van Gogh in an Amsterdam street on November 2, 2004. In the following weeks there were tens of arson attempts against Muslim institutions and Christian churches. Prior to the murder, it was almost unthinkable for a government agency report to single out the Muslim community. The AIVD justified its publication by noting that it was responding to complaints by local authorities that they did not have enough information about radical Islam.

The Report's Key Elements

The AIVD report explains that the key ideological aim of radical Islamic groups is to target the Western way of life, and to confront alleged Western political, economic, and cultural domination. Such groups may be either nationalistic or religiously-oriented. The report notes:

----------------------------

--------------------------------------------------------------------

Original article 'There is no such thing as Islamophobia'

http://www.degestopteroker.nl/

-------------------------------------------

Islamofobie bestaat niet


Bernadette de Wit


De dhimmi's zijn ernstig in de war: ze zien ‘islamofobie' als het grootste gevaar dat Nederland bedreigt.


22 december 2004

Nederland verkeert in groot gevaar! De vrede in ons land wordt ernstig bedreigd door ‘islamofobie'. Dat beweerde J.A.A. (Jacques) van Doorn afgelopen zaterdag in Trouw. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat een fobie een ziekelijke angst voor spinnen of bacteriën is. Om die reden vind ik bijvoorbeeld het woord homofobie onzin, je kunt beter gewoon homohaat zeggen. Dat laatste bedoelt Van Doorn waarschijnlijk, een ziekelijke afkeer van de islamitische godsdienst en zijn aanhangers. Maar nergens toont hij aan dat de afkeer die de Nederlanders van de islam hebben onredelijk of ziekelijk is. De islam is voor hem bij voorbaat okee.
Instemmend (‘een moedig geluid') haalde J.A.A. Van Doorn rabbijn Soetendorp aan, die in NRC Handelsblad ‘de huidige stemmingmakerij tegen moslims' zonder aarzeling vergeleek met antisemitisme. Niet te geloven. Misschien kunnen Soetendorp en Van Doorn me eens voorrekenen hoe veel Nederlandse moslims er al zijn vermoord om hun afkomst, of dreigen te worden uitgemoord. Als dit standpunt moedig is, dan hebben ze de betekenis van het woord moed en de betekenis van lafheid of zelfverloochening compleet omgedraaid. Je reinste Newspeak dus.
(George Orwell gaf een paar huiveringwekkende voorbeelden van Newspeak in zijn nog steeds zeer actuele boek 1984, zoals ‘war is peace', ‘freedom is slavery' en ‘ignorance is strength'.)

Dialoog
Terug naar Soetendorp, die zich nu al gedraagt als een echte dhimmi, alsof Nederland een islamitisch land is. Het beledigen van moslims is volgens hem ‘levensgevaarlijk' (daarmee sprak hij een waar woord), maar hij concludeert daaruit dat er geen andere keus is dan ‘de dialoog'. En dan zal op den duur een samenleving ontstaan die ‘inderdaad multicultureel' is.
Hoe dom en naief kun je zijn? Van Doorn en Soetendorp bevinden zich in gezelschap van minister Donner en de roomse kardinaal Simonis, die – nota bene een week na de moord op Theo van Gogh! – pleitte voor een ‘interreligieuze dialoog' met de moslims; ook weer om ‘de multiculturele en multireligieuze samenleving' te dienen. En niemand van die multikulclub van dhimmi's kan uitleggen waarom zo'n samenleving nastrevenswaardig is.
Maar Jacques van Doorn blijft van mening dat we de snel gekrenkte moslims moeten ontzien, dat heet integratie en de boel bij elkaar houden en dat is ‘pragmatisch' en 'machiavellistisch'. Het dringt maar niet tot hem door dat hij daarmee de jongens van de islamitische jihad- en shariaclub een handje helpt – en de rest van de moslims achterlijk houdt.

Zogeheten opiniemakers
De grote moslimvriend J.A.A. van Doorn gaat steeds meer lijken op de radicaal-feministische ideologe Catherine McKinnon, die in de jaren 80 in de Verenigde Staten alles op alles zette om pornografie verboden te krijgen. Zelfs in een coalitie met extreem-rechtse christenen (die tegen vrouwememancipatie zijn) zag ze geen been; het doel heiligde de middelen. Mc Kinnon zag porno als het grootste kwaad dat vrouwen trof. Porno stond feitelijk gelijk aan verkrachting. En daarom moest de vrijheid van meningsuiting uit de Grondwet.
Bij Van Doorn zijn de moslims de slachtoffers, en wel van het ‘islamofobisch front', de ‘zogeheten opiniemakers' die bevriend zijn met Ayaan Hirsi Ali of haar strijd steunen. Keer op keer hamert hij in zijn Trouw-column op censuur voor het Goede Doel, de vrede in de samenleving. Zeker nooit van Albert Camus gehoord, die in 1951 schreef: ‘Een doel dat onrechtvaardige middelen nodig heeft, is geen rechtvaardig doel.'
Hoe dan ook, de recensent van The Nation die McKinnons boek besprak, gaf haar een koekje van eigen deeg. Hij overwoog om bij wijze van research de ideologe maar eens een keer te verkrachten, ‘omdat ik er niet zeker van ben of ze het verschil begrijpt tussen verkracht worden en blootgesteld worden aan pornografie'.

Woorden en daden
Ook de socioloog Van Doorn begrijpt het verschil niet tussen woorden en daden. Dat bleek uit zijn kritiek op Theo van Gogh, vlak na 2 november: ‘Alsof woorden niet dodelijker kunnen zijn dan daden.' Met andere woorden: de moord op Van Gogh telt niet, de echte moordenaar was Van Gogh zelf met zijn voor moslims kwetsende columns. Je verstand staat erbij stil.
Op Dhimmi Watch las ik een aardig commentaar op het verschijnsel islamofobie. Dat bestaat helemaal niet volgens Victor Hanson. Je spreekt ook niet van ‘Germanofobie' bij Hitlerhaat of ‘Russofobie' bij mensen die walgden van Stalin en zijn communistische moordernaarsregime.
Hanson maakt zich zorgen over de Nederlandse, Belgische en Engelse overheid. Die hebben de linkse dubbele moraal voetstoots overgenomen. De burgers van die landen mogen niet aan de kaak stellen dat in moskeeën haat wordt gepredikt tegen het gastvrije Westerse land dat hen godsdienstvrijheid en grondwettelijke bescherming biedt. Het volk mag geen vragen stellen over de onmenselijke behandeling van christenen in islamitische landen. En we moeten de seksuele intimidatie in de Abu Ghraib-gevangenis even erg vinden als de zelfmoordaanslagen van de moslims (want die zijn zielig en de Amerikanen zijn machtig).
‘Maar de meeste weldenkende mensen,' aldus Hanson, ‘maken een onderscheid tussen het afhakken van hoofden van burgers door een moslimterrorist en de foto van een lachende Amerikaanse bewaakster die naar het geslachtsdeel van haar Iraakse gevangene wijst.'

Onderscheidingsvermogen
Dat onderscheidingsvermogen is geheel zoek bij J.A.A. van Doorn en rabbijn Soetendorp. Ze vergeten het islamitisch fascisme (Van Doorn steunt Hamas! Wist Soetendorp dat?) uit de Arabische Golf zodra ze hun licht (hoewel, duisternis is een beter woord) laten schijnen over het binnenlandse moslimprobleem. Hun multiculturalisme maakt hen doof en blind voor het antisemitisme onder de Nederlandse moslims en de extremistische invloeden op hun scholen en moskeeën.
En de homohaat, for that matter, die vergeten ze ook. Ik ben het schrijnende krantenberichtje nog niet vergeten over die homoseksuele asielzoekers die door islamitische Syrische huisgenoten waren bespuwd en geslagen (uiteraard werd dit genegeerd door de leiding van het opvangcentrum).
Van Doorn rechtvaardigt dit geweld. Hij schreef eerder dat homo's zich in het openbaar niet zo ostentatief moeten gedragen en pleit ook hier voor zelfcensuur. (Volgens psychologisch onderzoek gaat homovijandigheid vaak samen met een negatieve houding tegenover vrouwen en andere rassen en een autoritaire persoonlijkheidsstructuur, maar Nederland blijft dat soort vluchtelingen opvangen. Een empirisch onderzoekje toonde aan dat homohaters niet fobisch zijn in de klassieke betekenis, wel walgden ze van homoseksualiteit en waren ze bang ermee te worden ‘besmet'.)
Politici, wetenschappers en journalisten die kritiek hebben op de islam noemt Van Doorn heel stellig ‘medeverantwoordelijk' voor ‘toekomstig geweld, omdat ze door hun beledigende intolerantie het sociale klimaat hebben helpen verzieken'.
En de moslims zelf kunnen hier weer niks aan doen. Dat zijn de Enige Echte slachtoffers.

Misschien moet ik maar eens een steen door de ruit gooien bij J.A.A. van Doorn en rabbijn Soetendorp (de methode van de kutmarokkaantjes in de Diamantbuurt). Ik ben heel benieuwd of het echt zo is dat ze het verschil tussen woorden en daden niet begrijpen.

----------------------------------------

Weg mit Uns und Dialouge Uber Alles

MIM: In another example of multi kulti run amok with the self proclaimed 'Rabbi Soetendorp' as the master of ceremonies. (Orthodox Judaism, which maintains that the Torah was given at Sinai and follows the laws as strictly as possible, does not recognize reform Rabbinical ordination nor the ordination of women. Unless Soetendorp was ordained by an orthodox Beit Din ( Jewish religious court) he is not considered a rabbi and is falsely representing himself as a representative of Jews in Holland.

MIM :Besides not realising that Muslims are exploiting interfaith dialouge as an opportunityto proselytise about Islam to the non religious infidels Jewish dhimmis organised a conference in order to highlight the similiarities between Judaism and Islam. Not withstanding the fact that most of the Jews present wouldn't know a Torah passage if they tripped over one, (and that many who may think they are Jewish because their father and are ignorant of the fact that Judaism is matrilineal). Besides being clueless as to the teachings of Judaism it is also perversely ironic that the avowed secularists liberals have no compunctions at all to learning everything they can (and even observing) Islamic practices (such as fasting on Ramadan as a sign of solidarity with Muslims ) The account of the first Jewish/Islamic meeting which was held at a mosque is noteworthy for the amount of time which was devoted to explaining Koranic teachings !

Betreft: Ontmoeting: islam voor joden, jodendom voor moslim
Datum: maandag 6 december 2004 en maandag 13 december 2004
Tijd: 18.45 uur - 21.30 uur
Locatie: Mevlana Moskee, Rotterdam (6 december) - Liberaal Joodse Gemeente Beth Jehoeda, s-Gravenhage (13 december)

"15 miljoen mensen op dit hele kleine stukje aarde..."; een bekende songtekst over Nederland, waar veel mensen met verschillende achtergronden naast en door elkaar leven. Het jodendom en de islam zijn twee wereldgodsdiensten, die een belangrijke plek innemen in onze samenleving. In de praktijk hebben moslims en joden weinig contact met elkaar, maar wel vaak negatieve ideeën over elkaar. Onbekend maakt dus onbemind... en dat is jammer, vindt de Stichting I&B, die daarom een ontmoeting organiseerde om islamitische en joodse jongeren met elkaar in contact te brengen en hierdoor de kennis over elkaars religie en het respect voor elkaars overtuigingen te vergroten.

Tijdens twee maandagavonden gingen we met elkaar op zoek naar de overeenkomsten en verschillen tussen de islam en het jodendom. Na inleidingen door Marianne Vorthoren (SPIOR) en Gideon Shimson (Liberaal Joodse Gemeente) over respectievelijk de islam en het jodendom stonden een bezoek aan een moskee en een synagoge op het programma. Ook was er natuurlijk ruimte en tijd om uitgebreid met elkaar in gesprek gaan. Vragen als 'Hoe beleef je je religie in de Nederlandse samenleving?' en 'Wat zijn de overeenkomsten tussen de religies?' kwamen aan de orde. Gespreksleider was Imad el-Kaka (Meeting the enemy).
Omdat de bijeenkomsten zo positief verlopen waren en er nog erg veel vragen over en weer waren, is de behoefte door velen uitgesproken om een vervolgtraject te starten en mogelijk gezamenlijk iets te ondernemen.

Voor een verslag, klik hier

http://www.islamenburgerschap.nl/activi.html

VERSLAG

van de eerste I&B-bijeenkomst tussen joodse en islamitische jongeren

6 december 2004, Mevlana-moskee, Rotterdam

Op een donkere en koude maandagavond verzamelden zo'n 40 jongeren met een joodse en islamitische achtergrond zich in de Mevlana-moskee in Rotterdam. We werden hartelijk verwelkomd door dhr. Omer Altay van het moskeebestuur in een zaal op de begane grond, waar koffie, thee en lekkere hapjes voor iedereen klaarstonden.

Tot de deelnemers behoorden onder meer jongeren die actief zijn bij islamitische en joodse jongerenorganisaties als Ettaouhid, CIJO en jongerenafdeling van de Liberaal Joodse Gemeente. Al snel raakte iedereen met elkaar aan de praat, totdat we in aan tafel gingen zitten en de avond kon beginnen. In zijn welkomstwoord zei dhr. Altay blij te zijn ons te mogen ontvangen en vooral te hopen dat deze bijeenkomst zou bijdragen tot meer saamhorigheid in Nederland.

Islam by numbers
Vervolgens begon Marianne Vorthoren, betrokken bij de stichting Islam en Dialoog en in het dagelijks leven medewerkster bij SPIOR, met haar lezing over de islam. Zij had haar lezing ingedeeld aan de hand van cijfers, waarmee ze in feite in sneltreinvaart een korte introductie tot de islam gaf. Erg informatief, zo vertelde ze over de rol van de profeet Mohammed, over het belang van de vijf zuilen, over de teksten naast de Koran, en over allerlei onderdelen van het geloof. Meteen waren er veel informatieve vragen vanuit het publiek, waar Marianne adequaat antwoord op gaf.

Rondleiding
Hoewel er nog veel meer vragen waren, besloten we onder leiding van dhr. Resul Kazanci naar de gebedsruimte boven te gaan. We bekeken kort de verschillende ruimtes op de begane grond, zoals de huiswerkruimte en de recreatiezaal. Daarna snel de schoenen uit, en allemaal de trap op naar boven. In de enorme gebedsruimte liepen we naar voren, waar we gingen zitten op het tapijt en Resul uitleg gaf over de ruimte, de functie, de plaats van de imam, enzovoorts. Ook aan hem kon iedereen vragen stellen over de moskee, over het bidden en over nog veel meer zaken. Resul had ook antwoord op veel vragen en slaagde er ook nog in om uitleg te geven over de manier van bidden. Na drie kwartier stonden we weer met schoenen aan beneden.

Discussie
Onder leiding van Imad el Kaka was er tijd om met elkaar in gesprek te gaan over de overeenkomsten en verschillen tussen islam en jodendom. De onderwerpen varieerden van de rol van Ismael in beide religies, tot het concept van bekering, de positie als religieuze minderheid in Nederland en discriminatie. Naarmate de discussie vorderde, raakte iedereen erg betrokken bij het gesprek en liepen we uit tot tien uur. Er waren nog veel meer zaken om te bespreken, maar er werd afgesproken dat we dit bij de tweede bijeenkomst in Den Haag zouden voortzetten. Stof tot nadenken en tot meer praten, dat is wat iedereen mee naar huis nam na deze eerste ontmoeting.
Mira van Kuijeren

Inleiding ‘Islam van 1 t/m 6' door Marianne Vorthoren

tijdens de eerste ontmoeting joodse en moslimjongeren

6 december 2004, Mevlana-moskee, Rotterdam

Er is mij gevraagd hier een inleiding islam te verzorgen in 20 minuten. Ik heb er wel mee gepuzzeld hoe ik dat het beste kon aanpakken. Een inleiding islam in 20 minuten: waar begin je dan mee, en vooral: waar houd je dan op? Heb je het over de geloofsleer, over het leven van de profeet Mohammed (vrede zij met hem), over de geschiedenis van de islam, over de praktijk van moslims? Een van de eerste dingen waar je aan denkt bij een inleiding islam, zijn de vijf zuilen en de zes geloofsartikelen, die de basis vormen van respectievelijk de godsdienst en het geloof van de islam. Zodoende kwam ik op de gedachte om aan de hand van cijfers iets te vertellen over de islam. Aan de hand van informatie per cijfer hoop ik enig inzicht te kunnen geven in diverse aspecten van de islam. Dus we gaan tot 6 tellen!

1. De Ene, de Enige

Het cijfer 1 staat – natuurlijk – voor het geloof in één god, de Ene, de Enige. Daar begint alles mee. Moslims noemen god Allah, wat een samentrekking is van het Arabische ‘al ilah', wat eenvoudigweg ‘de god' betekent. Ook Arabisch sprekende christenen gebruiken bijvoorbeeld deze naam. Islam betekent vredevolle (heeft ook dezelfde stam als ‘salaam': vrede, s-l-m), overgave aan de Ene. Een moslim is degene die dat doet, of misschien wat minder pretentieus geformuleerd: iemand die ernaar streeft dat te doen. Ieder mens is individueel verantwoording schuldig over zijn doen en laten tegenover God, niemand draagt de ‘last' van een ander (er bestaat dus ook geen erfzonde in de islam). Een één-op-één relatie dus tussen individu en God.

Het geloof in de Ene en Enige God is in het Arabisch het begrip ‘tawheed'. Dit is tevens het eerste geloofsartikel. Deze ‘tawheed' wordt in de koran heel krachtig uitgedrukt in soera (hoofdstuk) ‘Al Ichlaas' (de toewijding), dat ook wel ‘At Tawheed' wordt genoemd. Hoewel deze soera slechts 4 aya (verzen) omvat, wordt gezegd dat als je deze soera leest, je als het ware een derde van de koran leest. In de vertaling van Kramers luidt het als volgt:

In de naam van Allah, de Barmhartige Erbarmer
1. Zeg: Hij, Allah is één.
2. Allah, de Eeuwige.
3. Niet heeft Hij verwekt noch is Hij verwekt.
4. En niet is één aan Hem gelijkwaardig.

2. De schepping in paren

In de koran heeft God geopenbaard dat hij, de Ene, de schepping heeft opgebouwd uit paren. Bijvoorbeeld in 51:49: ‘En van alle ding schiepen Wij twee paargenoten, opdat gijlieden u moogt laten manen.' De twee delen van een paar zijn anders, maar gelijkwaardig. Zij hebben elkaar nodig en vullen elkaar aan. Te denken valt aan paren als land en zee, dag en nacht, elektron en proton, materie en anti-materie, maar ook: het mannelijke en het vrouwelijke, of concreet: man en vrouw. Man en vrouw zijn dus in de islam niet gelijk, maar absoluut gelijkwaardig. Ook zij hebben elkaar nodig en vullen elkaar aan.

2,5 …

Voordat ik naar 3 overga, eerst nog 2,5. Dat is namelijk het percentage van het vermogen van een moslim dat hij/zij (onder bepaalde voorwaarden, zoals een ondergrens) verplicht is jaarlijks af te dragen aan ‘zakaat', de armenbelasting. Dit is een van de vijf zuilen.

3. Perioden in het leven van de profeet

De koran en daarmee de islam als godsdienst is volgens moslims geopenbaard aan de profeet Mohammed (vrede zij met hem). Wij geloven dat hij de laatste profeet is geweest, ‘het zegel' der profeten, die de boodschap van God heeft gebracht. Zijn leven, zijn doen en laten en zijn woorden zijn van groot belang voor moslims. In de koran wordt ook aangegeven dat hij als mens het beste voorbeeld voor ons is om te volgen. Zijn leven kan grofweg in 3 perioden worden ingedeeld, die tegelijk enigszins een beeld geven van de vroegste ontstaansgeschiedenis van de islam.

Ten eerste de periode voor het profeetschap. De profeet werd waarschijnlijk in 570 n.Chr. geboren, in Mekka. Pas rond zijn veertigste levensjaar (dus vanaf 610 n.Chr.) ontvangt hij de eerste openbaringen en wordt daarmee profeet. Voor die tijd leidde hij echter ook al een voorbeeldig bestaan. Hij stond in Mekka bekend als ‘al amien', ‘de betrouwbare'. Hij deed ook niet mee met de aanbidding van de vele afgoden, zoals dat in Mekka gebruikelijk was, maar was op zoek naar de Ene, Ware. Daartoe trok hij zich bijvoorbeeld vaak terug om te vasten en te bidden, vooral in de grot Hira. Daar ontving hij ook zijn eerste openbaring (beginnend met ‘iqra', ‘lees') van de engel Jibriel (Gabriël).

Dan begint de tweede periode, waarin hij profeet is geworden. De eerste tijd hoeft hij nog niet in het openbaar te prediken over de openbaringen, maar na enkele jaren begint hij daar mee onder de Mekkanen. De eerste openbaringen zijn vaak kort en krachtig en zijn vooral een oproep tot het geloof in de ene, barmhartige God en tot sociale rechtvaardigheid (zoals barmhartigheid naar weduwen, wezen en slaven). De profeet maakt zich echter niet geliefd met zijn boodschap in Mekka. Veel van de Mekkanen zijn bang hun inkomsten van de vele pelgrims voor de vele goden in het heiligdom aldaar, de ka'aba, te verliezen. De profeet en de groeiende groep moslims wordt het leven dan ook zuur gemaakt en het wordt zelfs bedreigd. Eerst door een boycot om iets aan hen te verkopen (dus ook eten en drinken), en later zelfs direct door een geplande aanslag.

Dat is het moment dat de profeet en de overige moslims emigreren naar Yathrib, een plaats enkele honderden kilometers verderop. De profeet was daar uitgenodigd als ‘mediator' tussen ruziënde stammen. Dit gebeurt in 622 n.Chr., het begin van de derde periode. Deze ‘hidjra' is het begin van de islamitische jaartelling. Yathrib krijgt de naam Medina. In de ‘Medinensische' periode zijn de openbaringen vaak langer en hebben veel meer betrekking op praktische zaken, aangezien er nu een periode aanbreekt waarin feitelijk een islamitische samenleving wordt opgebouwd. Later kunnen de moslims Mekka weer – vreedzaam – innemen. Alleen de afgodenbeelden in de ka'aba worden vernield. In de koranexegese wordt ook altijd onderscheid gemaakt naar ‘Mekkaanse' en ‘Medinensische' verzen. De koranopenbaringen zijn na 23 jaar voltooid, in 633 overlijdt de profeet, te Medina.

In vervolg op het bovenstaande kunnen bij dit cijfer ook de 3 heilige steden in de islam genoemd worden. Naast Mekka en Medina is dat op de derde plaats Jeruzalem (in het Arabisch: Al Quds). Vandaar heeft de profeet zijn wonderlijke hemelvaart, de miraadj, gemaakt.

4. De geopenbaarde boeken

De koran spreekt van eerdere profeten en ook de eerdere boeken die aan sommige van hen zijn geopenbaard. Een moslim moet ook geloven in alle profeten en alle geopenbaarde boeken. Er zijn vier geopenbaarde boeken, in volgorde van chronologie:
de ‘Tauwrat' (Thora) aan Moesa (Mozes, vrede zij met hem)
de ‘Zaboer' (psalmen) aan Dawud (David, vrede zij met hem)
de ‘Indjiel' (Evangelie) aan 'Isa (Jezus, vrede zij met hem)
de Qur'an (letterlijk: dat wat gelezen moet worden) aan Mohammed (vrede zij met hem)

Een kanttekening bij de erkenning van de eerste drie boeken, is dat moslims geloven dat de boeken zoals we die nu kennen in de bijbel geen getrouwe weergave meer zijn van de oorspronkelijke openbaring, maar dat onder meer door de vaak jarenlange mondelinge overdracht er zaken verloren zijn gegaan, of er juist aan zijn toegevoegd, of zijn gewijzigd.

5. De zuilen en de bronnen

De vijf zuilen zijn de basisverplichtingen van een moslim in de godsdienst. Dit heeft dus betrekking op de praktijk van de islam.

1. De ‘shahada', oftewel: het credo, de geloofsbelijdenis, die luidt: ‘Ik getuig dat er geen god is dan God (Allah) en ik getuig dat Mohammed zijn dienaar en boodschapper is.' Met het uitspreken van de ‘shahada' bij getuigen wordt iemand moslim.

2. De ‘salaat', oftewel: het rituele gebed, dat een moslim verplicht is om vijf keer per dag, tijdens vastgestelde periodes, te verrichten. Dit onderscheidt zich van de smeekbede, de du'a, die op ieder moment, op iedere plaats, in iedere taal verricht kan worden.

3. De ‘zakaat', oftewel: de reiniging van het bezit door het afdragen van de armenbelasting: 2,5% over het vermogen (dus niet: inkomen, maar echt wat men daarboven over houdt) dat boven een bepaalde drempelwaarde uitkomt en meer dan een jaar in het bezit is. Wanneer de zakaat betaald moet worden, staat niet vast, maar de meeste moslims doen het tijdens de maand Ramadan.

4. De ‘sawm', oftewel: het vasten, tijdens de maand Ramadan, van de ochtendschemering tot zonsondergang. De islamitische kalender is een maankalender en verschuift dus ieder met ongeveer 10 dagen t.o.v. de zonnekalender. Zo is Ramadan nu nog in het najaar, maar is het over een paar jaar in de zomer, en zijn de vastendagen dus een stuk langer. De Ramadan wordt afgesloten met het ‘ied-ul-fitr', ‘het feest van de gift', beter bekend als het ‘suikerfeest'.

5. De ‘hadj', oftewel: de bedevaart, naar Mekka, die een moslim verplicht is minstens een maal in zijn/haar leven te verrichtten, indien men daar fysiek en financieel toe in staat is. Na de periode van de hadj (een vaste periode in de islamitische kalender) volgt het ‘ied-ul-adha', het ‘offerfeest', waarbij wordt herdacht hoe Ibrahim (Abraham) zelfs bereid was zijn zoon te offeren voor God, maar God hem toen een ram schonk als offer in plaats van zijn zoon.

De islam kent verder vijf bronnen, in volgorde van belangrijkheid. De diverse bronnen bestaan niet op zichzelf staand naast elkaar, maar zijn vooral een specificatie: wanneer het niet in de eerste bron specifiek te vinden is, zoekt men verder in de tweede, enzovoorts. Een voorbeeld: in de koran staat dat we het rituele gebed moeten verrichten, maar niet hoe het verricht moet worden. Dat kunnen we halen uit het voorbeeld van de profeet. De bronnen zijn:

1. Koran / Qur'an: volgens moslims het laatst geopenbaarde woord van God. Weliswaar in een bepaalde context, tussen 610 en 633 n. Chr., die bij de interpretatie ook wordt betrokken, maar als woord van God ook altijd met een universele, altijd geldende betekenis.

2. Soenna: de ‘gewoonte' van de profeet Mohammed (vrede zij met hem), die immers het beste voorbeeld voor ons is geweest volgens de islam. De soenna is vastgelegd in de ‘hadieth': de overleveringen van de woorden en daden van de profeet. De vaststelling van de betrouwbaarheid van de diverse overleveringen is een tak van wetenschap in de islam. De soenna is van een mens, hoe een bijzonder mens ook, en dus niet absoluut, maar wel zeer belangrijk voor de moslims.

3. Idjma: consensus tussen geleerden.

4. Qiyaas: redenering naar analogie, ook door geleerden.

5. Idjtihad: eigen, gewogen oordeel (interpretatie) door geleerden.

6. De geloofsartikelen

Met het uitspreken van de ‘shahada' aanvaardt een moslim de zes geloofsartikelen. Het ontkennen van de (consequenties van) een van de geloofsartikelen, betekent feitelijk dat men geen moslim is.

1. het geloof in Allah, ‘tawheed'

2. het geloof in de engelen

3. het geloof in de geopenbaarde boeken (zie bij 4.)

4. het geloof in de boodschappers (In de koran worden minder dan 30 namen genoemd van profeten, zoals Adam, Noach, Abraham, Lot, Jozef, Mozes, Jezus e.a. (vrede zij met hen), maar er wordt gezegd dat voor ieder volk in iedere tijd, tot de laatste keer aan Mohammed (vrede zij met hem) de boodschap van de Ene, Barmhartige God is gebracht. Er wordt wel een getal genoemd van in totaal 114.000 profeten, we weten dus niet precies wie dat allemaal zijn geweest, alleen dat ze in de kern steeds dezelfde boodschap brachten.)

5. het geloof in de laatste dag (de opwekking uit de dood, de dag des oordeels, het hiernamaals)

6. het geloof in voorbestemming door God van zowel het goede als het slechte

Tot slot…99

Er is nog een getal dat ik wil noemen: 99. Moslims kennen namelijk de zogenoemde ‘99 schone namen van Allah'. Deze namen geven eigenschappen weer van God. Alleen God bezit deze eigenschappen in absolute zin: Hij (hoewel uiteraard noch mannelijk, noch vrouwelijk zijnde) is de Barmhartige, de Erbarmer, de Voorziener, de Onafhankelijke, de Vergever, de Verfijnde, de Liefhebbende, etc. In de schepping zien we ‘aftreksels' van deze absolute eigenschappen terug, zoals ‘de Machtige' in de bergen, of ‘de Verfijnde' in een roos. De mens is uniek in de schepping, onder meer hierin, dat wij de potentie hebben om al deze eigenschappen van God te weerspiegelen (in ‘afgezwakte' vorm).

Marianne Vorthoren

VERSLAG

van de tweede I&B-bijeenkomst tussen joodse en islamitische jongeren

13 december 2004, Liberaal Joodse Gemeente Beth Jehoeda, Den Haag

Na de positieve bijeenkomst op 6 december hadden velen aangegeven veel zin te hebben in de bijeenkomst over het jodendom. De deelnemers kenden elkaar nu een beetje, dus toen er vanaf 18.45 uur in de synagoge van de Liberaal Joodse Gemeente verzameld werd, was de sfeer ontspannen. De bijeenkomst startte iets later, omdat een aantal deelnemers de synagoge niet direct kon vinden en omdat vanwege werkzaamheden de vooringang niet in gebruik was.

Om 19.15 uur hield rabbijn Awraham Soetendorp een welkomstwoord. Ook hij was erg blij met deze bijeenkomst en benadrukte het belang ervan. ‘Hoe moeilijk het ook is: wij - joden, moslims, christenen, hindoes, humanisten - moeten ons niet tegen elkaar laten opzetten. De gematigden moeten elkaar vinden, ook al worden we daarmee in de softe hoek gedrukt.' Hij vertelde ook iets over de geschiedenis van de joden in Nederland en van de synagoge in Den Haag.

Lichtfeest

Vervolgens nam rabbijn Bar Ephraim het over door de chanoeka-kandelaar aan te steken. Chanoeka is het joodse lichtfeest ter herinnering aan de inwijding van de Tempel bijna 2200 jaar geleden. ‘Destijds gebeurde er een wonder. Een kruikje met reine olie, dat nog over was na de vreselijke strijd met de Hellenistische vorsten, had eigenlijk maar een dag kunnen branden. Toch bleek het licht veel langer te branden dan voor mogelijk werd gehouden'. Gebruikelijk is om 8 dagen de kaarsen van de chanoeka-kandelaar aan te steken.

Na deze rituele handeling vroeg rabbijn Bar Ephraim de deelnemers op een speciale ‘kansel' te staan. Hij ontrolde de Thora met een speciaal gewaad aan. Er waren veel vragen over de Thora en over interpretatie van de joodse wetgeving, waar de rabbijn uitgebreid op inging.

Discussie

Vanwege de verbouwing vond de discussie plaats in de sociaal-culturele ruimte van de LJG, op loopafstand van de synagoge. Daar werd iedereen ontvangen met allerlei lekker zoals pitabroodjes. En ter gelegenheid van Chanoeka een speciale oliebol met jam. Allemaal kosjer, dus zowel de moslims als de joden konden hiervan genieten.

Omdat de tijd drong, nam Imad el-Kaka snel het woord en vroeg Gideon Shimson van Liberaal Joodse Gemeente zijn inleiding te houden. Gideon sneed kort enkele punten aan: over de staat Israël, de verhoudingen tussen orthodoxe en liberale joden, waarna er veel vragen naar boven kwamen. Uitgebreid werd ingegaan op de inwijding van niet-joden die willen overgaan tot het jodendom, dat in tegenstelling tot de weg die bekeerlingen tot de islam moeten afleggen, een moeilijk proces is dat enkele jaren vergt. Ook persoonlijke ervaringen kwamen naar boven: een van de deelnemers is de zoon van een joodse moeder en niet-joodse vader; een andere deelnemer heeft een niet-joodse vriendin.

Imad wilde na deze theologische discussie het gesprek graag een persoonlijk tintje geven door te horen wat de eerste bijeenkomst met de deelnemers had gedaan. De eerste deelneemster die het woord hierover kreeg, verwoordde de gevoelens van velen. Toen zij over de ontmoeting hoorde, had zij neutrale gevoelens hierover. Zij kende geen joden, maar had wel bepaalde vooroordelen. Marokkanen groeien hier meer op, volgens haar. Na deze twee bijeenkomsten was zij erg blij dat ze er aan deelgenomen had en veel van haar vooroordelen en ideeën waren onterecht gebleken. Omdat de bijeenkomsten zo positief verlopen waren en er nog erg veel vragen over en weer waren, is de behoefte door velen uitgesproken om een vervolgtraject te starten en mogelijk gezamenlijk iets te ondernemen.
Marloes Kuijer

Inleiding ‘Jodendom in een notendop' door Gideon Shimshon

tijdens de tweede I&B-bijeenkomst tussen joodse en islamitische jongeren

13 december 2004, Liberaal Joodse Gemeente Beth Jehoeda, Den Haag

Op twee opeenvolgende maandagen hebben zo'n 40 joodse en moslimjongeren elkaar ontmoet in een moskee en een synagoge. Het uitgangspunt van de bijeenkomsten was dialoog, elkaar een keer ontmoeten en misschien stil te staan bij ideeën die men over en weer over elkaar had. Voor de Liberaal Joodse Gemeente Den Haag was het een eer om zo'n bijzondere groep te mogen ontvangen en haar deuren te openen voor een bijeenkomst die zeker nu in deze tijden zo ontzettend belangrijk is.

Ik was gevraagd om een korte introductie te geven over het Jodendom. Nu, is dat geen makkelijke opgave. Er zijn zeer veel verschillende meningen, interpretaties en belevingen van het Jodendom in deze relatief kleine gemeenschap. Het belangrijkste punt is, denk ik, dat als we het over Jodendom hebben, we spreken over een volk met binnen het volk vele schakeringen en kleuren die allen op hun manier uiting geven aan hun gemeenschappelijke joodse identiteit, die gebaseerd is op een gemeenschappelijk geloof, traditie, land en/of afkomst. Mijn betoog duurde dan ook niet zo lang en ik heb mij ertoe beperkt heel in het kort de joodse kalender en de levenscyclus te belichten.

Thema's

Vervolgens ontstond er een levendig gesprek waarbij een aantal thema's aangaande het Jodendom ter sprake kwamen. Laat ik over elk van deze thema's kort iets zeggen.

1) Liberaal en orthodox Jodendom; er zijn verschillende religieuze tradities in het Jodendom, de twee grootste stromingen in Nederland zijn de orthodoxe en liberale gemeentes. De theologische verschillen zitten'm in hoe er met de Thora, de joodse wet, wordt omgegaan. Het gaat daarbij niet om vrijer of minder streng, maar om een verschillende benadering van de Thora. Heel in het kort: de orthodoxie stelt dat de Thora letterlijk van G'd gegeven is, terwijl de liberale traditie het heeft over het geïnspireerd zijn door de eeuwige altijd zijnde.

2) Het uitverkoren volk; dit begrip leidt vaak tot veel verwarring. Het gaat er niet om dat het joodse volk beter is dan andere volken, iets wat vaak te horen is. Waar het om gaat is dat er een opdracht is aan het joodse volk om de wereld beter te maken (Tikun Olam). Deze opdracht is in wezen niet anders dan voor de rest van de mensheid.

Het Jodendom is een openbaringsgodsdienst. Echter, die openbaring is op Sinaï gebeurd—en daarbij is het volgens de orthodoxie gebleven. Daarna is er een openbaring van kleinere soorten geweest aan mensen, die door middel daarvan goddelijke inspiratie hebben ontvangen om in wijsheid allerlei mooie en goede boeken te schrijven. De liberalen spreken over een voortgaande openbaring, die we goddelijke inspiratie noemen, die zorgt voor het totstandkomen van de geschriften tot deze tijd aan toe.

Het Jodendom bekeert niet actief. Er is geen opdracht om het geloof te verspreiden. De mensheid wordt beoordeeld op goedheid, niet op religieuze traditie of afkomst. Overigens houdt het Jodendom zich niet nadrukkelijk met het hiernamaals bezig. Wat belangrijk is, is het heden, wat je tijdens je leven doet, niet wat er daarna komt (en daar kunnen we natuurlijk ook weinig over zeggen).

3) Het joodse leven in Nederland; wat goed is om op te merken is dat Joden in Nederland, zoals opgemerkt werd door de deelnemers, in het dagelijks leven niet vaak als zodanig herkend worden. Dit betekent echter niet dat de joodse identiteit niet behouden blijft. Er is dus geen sprake van assimilatie, maar van een lange traditie van integratie met duidelijk behoud van de eigen identiteit.

Dit zijn heel in het kort voor mij de belangrijkste punten die we besproken hebben. Ik hoop dat we in de in de toekomst meer samen kunnen ondernemen en kijk uit naar volgende bijeenkomsten,

Shalom we Sal'am,
Gideon Shimshon

MIM: Dialouge Uber Alles : The listing below shows a series of events which are sinister by virtue of their innoucous facades. Despite the warnings by analysts and law enforcement that the Islamic community in Holland is becoming radicalised the kamikazes of multi kulti are deadset on proving that "Muslims are people too and if we are just nice to them show proper deference to their Islamo facist tendencies they won't shoot us and slit our throats as we are bicycling to work"...

http://www.islamenburgerschap.nl/activi.html

-----------------------------------------------------------------------------

Nationale Dialoogbijeenkomst / Iftar 2004

Maandag 8 november 2004

Boekmanzaal, Stadhuis Amsterdam

Op maandag 8 november organiseerde Islam en Burgerschap (I&B) in samenwerking met de gemeente Amsterdam voor de derde keer de Nationale Dialoogbijeenkomst. De uitnodigingen zijn verstuurd aan vertegenwoordigers van religieuze, levensbeschouwelijke en maatschappelijke organisaties uit alle delen van het land; een veelkleurige groep mensen.

Als thema is gekozen voor saamhorigheid, dat erg toepasselijk blijkt te zijn. Voor iedereen is het duidelijk dat deze bijeenkomst plotseling een diepere betekenis heeft gekregen. Maar het is ook een vrolijke bijeenkomst, het is alsof iedereen even gelukkig is in dit gezelschap van weldenkende mensen die de ontmoeting zoeken in plaats van de kloof te verdiepen.

Dhr. Sini opent de dialoogbijeenkomst. Vervolgens houdt Ahmed Aboutaleb een betoog, waarin hij aan geeft dat niet een hele bevolkingsgroep verantwoordelijk mag worden gehouden houden voor de daad van een enkeling. ‘Maar wel zullen we ons in moeten zetten om ontsporingen tegen te houden.' Hij is fel tegen Minister Zalm, al wordt zijn naam niet genoemd: ‘het is hier géén oorlog. Nederland is niet in oorlog. Het is ongelooflijk pijnlijk dat iemand, in deze tijd dat we in rouw zijn, zulke containerbegrippen over ons uitstort. We hebben bemoediging nodig. En leiderschap. Geen onzin. WIJ ZIJN NIET IN OORLOG'. Ook is hij fel tegen de extremisten: ‘het is voor mij onbegrijpelijk dat iemand op grond van een geloof tot zulke daden kan komen. Je moet dan wel erg ver heen zijn. Er zit geen dwang in ons geloof. Hoe kan die dwaas denken dat hij beter is dan God, dat hij mensen islamitisch kan maken?' Wat moeten we doen? ‘Bruggen bouwen, wij moeten er voor zorgen dat de kring groot genoeg wordt om ook hen op te nemen en niet uit te sluiten.'

Na deze krachtige toespraak is er een talkshow o.l.v. Fadime Örgü, waarin een 5-tal jongeren met verschillende religieuze en levensbeschouwelijke achtergronden met elkaar spreken over het thema saamhorigheid en hoe men dit ken bevorderen. Het eindigt mooi, de jongeren wisselen telefoonnummers en E-mail-adressen uit om in de toekomst met elkaar in contact te blijven.

Niet Ila Kasem, bestuurslid van islam en Burgerschap, sluit de avond af maar burgemeester Job Cohen. Hij krijgt een staande ovatie. ‘Deze stad heeft beheerst gereageerd', zegt Cohen, nadat hij zijn waardering heeft uitgesproken voor de onvermoeibare inzet van Aboutaleb, die de afgelopen dagen nauwelijks heeft geslapen. ‘Er heeft ontzettend veel discussie plaats gevonden. Heel veel mensen kijken in eigen omgeving wat ze er aan kunnen doen. En er zijn ontzettend veel moslims geweest die net als de anderen iets willen doen. Dat zou niet bijzonder hoeven te zijn, want zoveel verschillen zijn er in Amsterdam niet tussen moslims en niet-moslims: wie heeft dit nou gewild? Maar er zijn ook moslims die meer dan vroeger stelling hebben genomen, een duidelijke positie hebben gekozen, daarmee naar voren durven te komen.We moeten opnieuw de normen en regels ijken', zegt Cohen, ‘we moeten er met alle kracht aan werken dat die duidelijk zijn, nageleefd worden, en waar regels worden overtreden moet dat worden opgespoord en bestraft. Maar een ding is me juist in de afgelopen dagen duidelijk geworden, dat het basisvertrouwen dat de meesten van ons in elkaar hebben, in deze stad, in deze rechtsstaat, in deze samenleving niet is geschaad'.



-----------------------------------------------------------

Rotterdam, 30 september 2004

De Dialoog

Oogsten en Zaaien ‘Liefde komt altijd van de goede kant'

VOORUITGANG in DIALOOG HOMOSEKSUALITEIT & RELIGIE

Meer voorlichtingen, meer ontmoetingen, meer tolerantie en zichtbare homomoslims
Sinds de uitspraken van imam El Moumni over homoseksualiteit in 2001 is er dankzij het project De Dialoog – over homoseksualiteit, religie, levensbeschouwing en ethiek – veel vooruitgang geboekt. Dat werd vastgesteld tijdens de slotbijeenkomst van het project De Dialoog op donderdag 30 september in Rotterdam.

Wie had toen kunnen denken dat een bijeenkomst van dit project gehouden zou kunnen worden in een cultureel centrum verbonden aan een moskee, nota bene in Rotterdam, de stad van El Moumni. Een bijeenkomst bovendien waarin twee jonge Marokkanen openlijk voor hun homoseksualiteit uitkomen en daar met anderen over in debat gaan.

De Ontmoeting
Symbolisch werd twee jaar Dialoog afgesloten met een ontmoeting tussen Raşit Bal, bestuurslid bij het CMO (Contactorgaan Moslims en Overheid), Yusuf Duran, voorzitter van SPIOR (Samenwerkend Platform Islamitische Organisaties Rijnmond), Yvon Luijk, directeur van Rotterdam Verkeert, en Wybren Bakker, voorzitter COC Nederland. De dialoog werd gevoed door de boeken die Raşit Bal en Wybren Bakker elkaar overhandigden, resp. 'Fatwa's uit de El Nasr' van imam Khalil el-Moumni en het boek ‘Mijn Geloof en Mijn Geluk', met interviews met homoseksuele moslims en lesbische moslima's.

Dialoog – hét instrument voor een beetje fatsoenlijke samenleving
In die woorden vatte Roger van Boxtel de betekenis samen van de dialoog als instrument om in een veelkleurige samenleving confronterende onderwerpen als homoseksualiteit aan de orde te stellen. ‘Confronterend zonder elkaar de tent uit te vechten.' Van Boxtel, voorzitter van het Humanistisch Verbond, sloot tijdens het slotdebat daarmee aan bij de woorden in de openingstoespraak van Mohamed Sini, de voorzitter van de Stichting Islam en Burgerschap: ‘Dialoog vraagt om een actieve houding en wederzijdse betrokkenheid om de vreemdheid van de ander te overstijgen en gezamenlijke belangen te onderkennen. Door het geven van voorlichting, het organiseren van tal van ontmoetingen en het opbouwen van netwerken is de kennis over en daarmee ook de tolerantie ten opzichte van homoseksualiteit toegenomen. Dat wordt ook duidelijk in het groeiende aanbod van plaatsen waar moslim-homo's en –lesbo's samen kunnen komen. Plekken van waaruit zij de kracht ontwikkelen om ook zelf zichtbaar aan de Dialoog deel te nemen.'

De Dialoog is een gezamenlijk project van COC Nederland, Humanistisch Verbond, Stichting Yoesuf en Stichting Islam en Burgerschap. In dit door het ministerie van VWS gesubsidieerde project wordt in de periode 2002-2004 op tal van terreinen en middels tal van activiteiten concreet vorm gegeven aan het voeren van een brede maatschappelijke dialoog rond homoseksualiteit en religie, levensbeschouwing en ethiek.

De Toekomst – verbreding, verdieping en lokale initiatieven
De Dialoogpartners zullen dit project ook de komende jaren voortzetten. Homoseksualiteit blijft het essentiële element, maar in de uitvoering zal ook gezocht worden naar aansluiting met maatschappelijke discussies over seksuele diversiteit, veiligheid en het waarden-en-normendebat. In de visie van staatssecretaris Ross (VWS) staat de Dialoog de komende jaren ook model voor lokale projecten om homoseksuelen met een andere culturele of levensbeschouwelijke achtergrond te bereiken.

I&B Nieuwsbrief - Brede Maatschappelijke Dialoog

-----------------------------------------------------------

Conferentie

De Moslimburger bestaat!
Vijf jaar burgerschapsinitiatieven van moslims in Nederland

vrijdag 24 september 2004

Sociëteit De Witte, Den Haag

In juni 2000 vond de Nationale Startconferentie ‘Bestaat de Moslimburger?' plaats. Meer dan vier jaar later, op 24 september werd deze vraag beantwoord tijdens de conferentie ‘De Moslimburger bestaat!'. Tijdens deze conferentie heeft I&B samen met een breed en gemotiveerd publiek de balans opgemaakt van vijf jaar burgerschapsinitiatieven van moslims in Nederland, de blik op de toekomst gericht en actieve moslimburgers gestimuleerd om vooral door te gaan met hun activiteiten. De conferentie maakte duidelijk hoeveel er al gedaan is, hoeveel er al gebeurt en hoeveel er mogelijk is. Hete hangijzers werden daarbij niet uit de weg gegaan. Er heerste een sfeer waarbij moslims onder elkaar van mening kunnen verschillen, andere kunnen levenskeuzes maken, maar met elkaar in dialoog blijven. En met de autochtonen die de moeite nemen om aan die dialoog deel te nemen.

De conferentie had twee doelen: het zichtbaar maken van de burgerinitiatieven van moslims in de afgelopen vijf jaar, en het bespreekbaar maken van de kwesties die er spelen: wat zijn de aspecten in de islamitische culturen die goed burgerschap in Nederland moeilijk maken en wat valt er aan te doen?

De toon van de dag werd gezet door de speciaal voor deze gelegenheid gemaakte videofilm ‘Moslims in beweging'. Daarin kwamen een aantal initiatieven aan bod, zoals het R&M Activiteitencentrum te Gouda, de inburgeringscursussen voor imams van Milli Görüs, voorlichtingsbijeenkomsten van Stichting Yoesuf, de uitgave MO 40/45 en het vrouwenatelier Mozaïek. De initiatiefnemers vertelden over hun activiteiten en de doelen die zij hiermee voor ogen hebben.

Voorzitter Mohamed Sini besprak in zijn openingswoord de positie van moslimvrouwen, wat hij de achilleshiel van de integratie noemt. Zonder een betere positie voor vrouwen komt er geen welvaart en welzijn onder de moslims in Nederland en worden de kinderen niet goed opgevoed. Mishandeling van vrouwen is een pijnpunt, al moet men er, volgens Mohamed Sini, bewust van zijn dat dit niet alleen onder de islamieten gebeurt maar elders ook. Verder wees hij erop dat moslims de hand in eigen boezem moeten steken waar het gaat om de discriminatie van andere minderheden, waaronder homo's en joden.





Mona Siddiqui, hoogleraar Islam van de Universiteit van Glasgow, was overgekomen en werd na het voordragen van haar column geïnterviewd door journaliste Rachida Azough. Mona Siddiqui was nuchter. De islam is altijd een kwestie geweest van interpretatie, zei ze, en opnieuw is het tijd voor de Europese moslims om het heilige schrift te lezen in het licht van deze tijd, deze plaats, de vraagstukken waar we nu voor staan. En daarbij mag, volgens haar, niet vergeten worden dat de islam maar een deel is van de identiteit. Niemand is alleen maar moslim.

Tijdens twee workshoprondes werd er heftig gediscussieerd over verschillende maatschappelijke thema's: Ontmoeting en dialoog, Empowerment van moslimvrouwen, De maatschappelijke rol van moskeeën en islamitische organisaties, Jonge moslims en burgerschap en Moslims en de media. Ook werden relevante initiatieven en projecten besproken die de laatste jaren ontstaan zijn vanuit de moslimgemeenschap. De workshop Moslims en de media had ook de interesse gewekt van het programma Premtime. Prem kwam langs en interviewde achteraf een aantal mensen die de stoomcursus hadden gevolgd. http://www.omroep.nl/nps/premtime/ - archief uitzending 28-09-2004

Tussen de twee workshoprondes was er een uitgebreide lunch, die geopend werd door burgemeester Deetman van de Den Haag.



Er was een mogelijkheid om binnen te lopen bij de Speaker's Corner, een platform voor initiatieven van actieve moslimburgers en hun organisaties. Ook was er een infomarkt waar organisaties hun materiaal konden presenteren. Daar stonden o.m. stands van het Oranjefonds, Vrouwenatelier Mozaïek, De Heuvel met hun ontwikkelde werkmateriaal 'La haya fi dien - er is geen schaamte in geloof', en het tijdschrift Mzine, de Islamitische Universiteit van Rotterdam, de Islamitische Universiteit van Europa, http://www.hoofddoek.tk.

Het laatste deel bestond uit een talkshow onder leiding van Sandra Rottenberg. Talkshowgasten waren: Mohammed Ajouaou, Leyla Cakir en Rasit Bal. Onderwerpen die te maken hebben met burgerschap kwamen aan de orde. Leyla Cakir, de voorzitter van de moskee in Sittard-Geleen vertelt over het voortdurende verantwoording af moeten leggen. En waarom zo eenzijdig? Ik ben hier geboren, zegt Leyla, ik ben Nederlandse. Hoelang blijven we gezien worden als mensen die hier eigenlijk niet horen? Ik wil me wel loyaal opstellen, maar alleen in een land waarin het ook voor mij veilig is en het moet wel wederzijds zijn.
Er ontstaat een discussie over islamitisch opvoeden. Volgens Mohamed Ajouaou, theoloog, moet je kinderen niet te streng religieus opvoeden en hen leren eigen keuzes te maken. Religie kan ook schadelijke elementen met zich meebrengen, bijvoorbeeld als er te veel dwang van uit gaat. Een man uit het publiek reageert hierop en zegt dat hij nou juist zo veel gehad heeft aan een religieuze opvoeding die hem nu weerbaarder maakt.
Sandra Rottenberg vraagt of er elementen in de religie zijn die burgerschap belemmeren.
Het gebruik van de term ‘kafir' ofwel ‘ongelovigen' wordt genoemd. Volgens sommige moslims deugen die niet en kan je je schofteloos misdragen tegenover hen. Maar, zegt Leyla, je kunt ook van het geloof gebruik maken en zeggen: een ware moslim gaat altijd respectvol met andere mensen om.
En homoseksualiteit? Mohamed Ajouaou en Rasit Bal, bestuurslid van het Contactorgaan Moslims en Overheid, krijgen de netelige vraag voorgelegd wat ze zouden doen als hun zoon homo blijkt te zijn. Beiden zouden dat niet makkelijk vinden, maar hun kind zouden ze nooit verstoten. Dat zou te pijnlijk zijn.



Na deze erg levendige en interessante talkshow wordt de dag beëindigd door voorzitter Mohamed Sini en wordt er verder nagepraat en uitgewisseld tijdens een afsluitende borrel.
----------------------------------------------------
Wilt u een verslag van de conferentie ontvangen, stuur dan een mail naar [email protected]

I&B Nieuwsbrief - Nationale conferentie
Voor een weblog-verslag (met foto's en reacties) van Anja Meulenbelt (Lid Eerste Kamer voor de SP) http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/index.php?p=462#more-462

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Geestelijk leiders steunen campagne 'Stop geweld tegen vrouwen.'

Religieuze leiders ondertekenen verklaring

Vertegenwoordigers van de grote religieuze organisaties in Nederland hebben op dinsdag 14 september 2004 bij Amnesty International in Amsterdam een verklaring ondertekend waarin zij alle gewelddaden tegen vrouwen veroordelen. Zij beloven hiermee hun achterban duidelijk te maken dat geweld tegen vrouwen onacceptabel is en dat zij de mensenrechten van vrouwen in de eigen gemeenschap zullen bevorderen.

De geestelijk leiders scharen zich met deze verklaring achter de wereldwijde campagne ‘Stop geweld tegen vrouwen,' die Amnesty International sinds maart 2004 voert. Volgens Amnesty is geweld tegen vrouwen één van de meest verbreide en verborgen mensenrechtenschendingen. Door onderzoek en acties wil Amnesty het wereldwijde geweld tegen vrouwen bestrijden. De organisatie vraagt staten alle vormen van geweld tegen vrouwen te veroordelen en strafbaar te stellen, en internationale verdragen, zoals het Vrouwenverdrag van de Verenigde Naties, te bekrachtigen en na te leven. Religieuze leiders, opinieleiders en vertegenwoordigers van politieke partijen wordt gevraagd daarbij een rol te spelen. Ook plaatselijke geestelijk leiders zullen de campagne ondersteunen.

Ondertekenaars:
· Mgr. M.P.M. Muskens, bisschop van Breda, Rooms Katholieke Kerk in Nederland · Ds. J. Heetderks, Preses van de Protestantse Kerk in Nederland
· Ds. R. Polanen, interim voorzitter Samen Kerk in Nederland
· Dhr. A.H.C. van Eijk, Voorzitter van de Raad van Kerken
· Dhr. H. Unye, moefti van Milli Görüs
· Dhr. A. Sahin, Nederlandse Islamitische Federatie
· Dhr. Tekin, lokaal bestuurslid Islamitische Stichting Nederland
· Dhr. K. Akdemir, Turks-Islamitische Culturele Federatie
· Rabbijn D. Lilienthal, Verbond van Liberaal Religieuze Joden in Nederland
· Mevr. M. Lange - Swaab, bestuurslid Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap
· Mevr. S. Oudshoorn, Boeddhistische Unie Nederland

De Unie van Marokkaanse Moslim Organisaties in Nederland en Imam El Ouardi van de Vereniging van Imams Nederland ondertekenden de verklaring op een later moment.

Comité van Aanbeveling
· Dhr. Mr. Drs. M.J. Cohen, burgemeester van Amsterdam
· Mw. A.M.A. van Ardenne-van der Hoeven, minister voor ontwikkelingssamenwerking
· Dhr. D. Terpstra, voorzitter Christelijk Nationaal Vakverbond
· Mw. K.G. Ferrier, CDA kamerlid, voormalig voorzitter van SKIN, Samen Kerk in Nederland
· Dhr. M. Sini, voorzitter Stichting Islam en Burgerschap
· Mr. R.H.L.M. van Boxtel, voorzitter Humanistisch Verbond


De tekst van de Verklaring luidt:
'Ik verklaar dat ik de mensenrechten van vrouwen overal ter wereld respecteer. Ik veroordeel alle gewelddaden tegen vrouwen, of ze nu in de publieke of in de privé-sfeer plaatsvinden. Geweld tegen vrouwen is onacceptabel en moet uitgebannen worden, met de hoogste prioriteit.

Vanuit mijn overtuiging beloof ik mij in te spannen om:

1. de mensenrechten van vrouwen te bevorderen

2. ondubbelzinnig aan mijn achterban te verklaren dat geweld tegen vrouwen onacceptabel is

3. ervoor te zorgen dat ook mijn collega's zich uitspreken tegen geweld tegen vrouwen

4. mij uit te spreken tegen gewoontes en praktijken die geweld tegen vrouwen instandhouden

5. daden die geweld tegen vrouwen aanmoedigen of accepteren af te wijzen en tegen te gaan

6. gelijkheid tussen mannen en vrouwen te bevorderen

7. educatie over de mensenrechten van vrouwen te ondersteunen'

Amnesty International afdeling Nederland

-------------------------------------------------------------

Vrijdagmiddagbijeenkomst: Moslimjongeren en de relatie met autochtone jongeren

Naar aanleiding van het TNS NIPO onderzoek ‘Gevoelens van autochtone Nederlanders t.o.v. allochtonen & moslims' organiseerde I&B op vrijdag 10 september de vrijdagmiddagbijeenkomst ‘Moslimjongeren en de relatie met autochtone jongeren'. Peter Kanne (TNS NIPO onderzoeker) lichtte het onderzoek toe en Raşit Bal (bestuurslid Contactorgaan Moslims en Overheid) was aanwezig zijn om te reageren op de uitkomsten van het onderzoek.
Tijdens de presentatie van Peter Kanne werden meteen de belangrijkste resultaten van het onderzoek duidelijk: Nederlandse autochtonen denken negatief over moslims en de islam, terwijl er weinig onderling contact is. In het algemeen: hoe meer men weet over moslims en de islam, hoe positiever men denkt. Jongeren vormen echter een uitzondering hierop. Zij hebben relatief veel te maken met moslimjongeren, maar denken negatiever over deze groep. Hoe kan dit? Peter Kanne denkt dat dit te maken heeft met het 'gedwongen contact', bijvoorbeeld op school.
De deelnemers vinden de resultaten van het onderzoek schrikbarend, ook al had een aantal een dergelijke uitkomst verwacht. Raşit Bal wijst op het grote percentage van neutraal beantwoorde vragen. Hieruit blijkt, volgens hem, dat Nederlanders geen bewuste mening over bepaalde zaken nahouden; een vorm van acceptatie. Hijzelf vindt dergelijke onderzoeken belangrijk, omdat moslims dan meer duidelijkheid hebben waar ze staan en een vorm van reflectie kunnen plegen 'Wat kan ik in mijn gedrag of in mijn houding veranderen?'. Een deelneemster aan de discussie is het hier niet mee eens. Zij weet niet wat zij nog meer kan doen, om Nederlanders positiever te laten denken. Zij heeft contact met Nederlanders en legt, als daar behoefte aan is, bepaalde zaken m.b.t. haar achtergrond uit. Hier reageert een andere deelnemer op: 'Als ik het over een dergelijk onderzoek heb met mijn Nederlandse vrienden, dan zeggen ze dat ik een uitzondering ben. Hier kan ik nu helemaal niks mee'.
Alle deelnemers onderkennen het belang van uitwisseling en contact. Rachid Tighadouini van R&M Activiteitencentrum vertelt over verschillende manieren om in elkaar contact te treden. Theater of sport is een hele goede manier om de verschillen te vergeten en gezamenlijke doelen na te streven. En dit is niet alleen belangrijk voor de beeldvorming van de Nederlanders, volgens hem. Er is namelijk ook een grote groep moslimjongeren die zeer negatief denkt over Nederlanders.

Nederlander wil niets weten van de islam - Mzine

-------------------------------------------------------

Let's GOUM it! - I&B verspreid pocketboekje MO 40/45

Vorig jaar vonden ordeverstoringen door Marokkaanse jongeren plaats bij de herdenking in stadsdeel De Baarsjes te Amsterdam en na afloop van de kranslegging bij het Nationaal Monument op de Dam. Voorafgaand aan de Nationale Herdenking en Viering van de Bevrijding 2004 heeft I&B de aandacht gevestigd op de bijdrage van Marokkaanse soldaten aan de bevrijding van Europa ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Doel hiervan is het versterken van betrokkenheid bij de Nederlandse samenleving, met name van moslimjongeren en hun ouders, door aandacht te vestigen op de gemeenschappelijke geschiedenis en de positieve rol die Marokkanen hierin hebben gespeeld.

I&B werkt hierbij samen met het Amsterdamse initiatief MO, een beweging van Marokkaanse randgroepjongeren ondersteund door een communicatiebureau. MO is erop gericht om Marokkaanse jongeren zelfrespect bij te brengen en daarmee respect voor anderen. MO vervult in dit opzicht een voorbeeldfunctie voor initiatieven elders in het land. In het kader van het verspreiden van ‘good practices' vindt I&B het van belang dat zelforganisaties van moslims kennis nemen van dit initiatief, dat tevens gesteund word door het Nationaal Comité 4 en 5 mei.

I&B gaf landelijke bekendheid aan dit initiatief door het pocketboekje MO 40/45, speciaal gericht op jongeren, te verspreiden onder alle Marokkaanse moskeeën, zelforganisaties en jongeren- en studentenorganisaties. In MO 40/45 wordt de rol wordt belicht van de ‘Goums', Marokkaanse strijders die zij aan zij meevochten met de geallieerden. Stichting MO en de Stichting Islam en Burgerschap hopen met deze uitgave een bijdrage te leveren aan de verdergaande bewustwording van onze gedeelde geschiedenis en gezamenlijke herdenking en viering.

Ter onderstreping van het belang van gedeelde herdenking en viering, was I&B-voorzitter Sini aanwezig bij de Nationale Herdenking op 4 mei 2004. Tevens legde een delegatie van Marokkaanse jongeren een krans op de Dam.

Ben je geïnteresseerd in deze speciale uitgave van MO, stuur dan een mail naar
[email protected]

Voor meer informatie:
Marokkanen bewaken 4 mei de kransen
http://www.2vandaag.nl/index.php?module=PX_Story&func=view&cid=2&sid=28293

-------------------------------------------------------

Activiteit: Informatieve bijeenkomst ‘Herdenk!'
Datum en tijd: woensdag 28 april 2004, 19.00 uur – 22.00 uur
Locatie: Holiday Inn, De Boelelaan 2, Amsterdam


Marokkanen leverden bijdrage aan bevrijding tijdens de Tweede Wereldoorlog

Op 28 april jl. heeft I&B in samenwerking met Tans een voorlichtingsbijeenkomst georganiseerd over de Marokkaanse betrokkenheid ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Het doel was om informatie te verstrekken over de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog waar Marokko bij betrokken was. De avond begon met een dodenappèl, een korte militaire ceremonie, waarbij de namen van Marokkaanse gevallenen in Nederland werden opgelezen. Vervolgens hielden een aantal deskundigen een lezing. Drs. Paolo de Mas, Marokko-deskundige, sprak over de internationale ontwikkelingen waar Marokko ten tijde van de Tweede Wereldoorlog bij betrokken was. Hij benadrukte in zijn lezing de positie van de joden in Marokko. Weinig mensen weten bijvoorbeeld dat sultan Mohammed V geen deportaties toestond. Na zijn lezing werd een film van het Verzetsmuseum getoond, waarin een Marokkaanse jongen wordt geïnterviewd en gevolgd tijdens zijn reis naar het Franse ereveld in Kapelle-Bieselingen. Op dit ereveld liggen Marokkaanse soldaten begraven. Na een korte pauze hield dr. Wim Klinkert, docent militaire geschiedenis aan de Koninklijke Militaire Academie Breda, een lezing. Hij vertelde over de militaire bijdrage van de Marokkanen. Duidelijk werd de belangrijke rol die de Marokkaanse troepen hebben gespeeld tijdens de bevrijding van Tunesië, Italië, Corsica, Sicilië en Frankrijk. Vervolgens sprak organisator dhr. Mostafa Hilali, Tans. Het is volgens hem belangrijk om ook dit deel van de geschiedenis levend te houden. Hij ging in op de Nationale Herdenking 4 mei en vertelde over een aantal initiatieven op dit gebied. Een voorbeeld van een dergelijk initiatief is de uitgave van het pocketboekje MO 40-45, een boekje met als thema "Marokkanen en WOII" . Het is gemaakt voor jongens en meiden van "de straat", volgens initiatiefnemer Enrico Bartens die ook aanwezig was. Na afloop was er de gelegenheid om na te praten. Dit gebeurde ook en het viel toen goed op dat een gemêleerd gezelschap op de bijeenkomst afgekomen was. Meerdere mensen gaven aan dat het belangrijk is om dit soort bijeenkomsten vaker te organiseren. Door te tonen dat er sprake is van een gemeenschappelijk verleden, kunnen onderlinge relaties verbeterd worden!

Voor nadere informatie over deze bijeenkomst kunt u bellen naar 020-4899451 of mailen naar [email protected].

-------------------------------------------------------

Mimoena 2004 groot succes


Mimoena werd dit jaar voor het eerst gezamenlijk georganiseerd door Stichting Maimon en de Stichting Islam en Burgerschap in de Boekmanzaal van het Amsterdamse Stadhuis. Er waren diverse sprekers, een modeshow en heel veel eten en muziek. Een geschikte gelegenheid om elkaar en elkaars (religieuze) achtergronden beter te leren kennen.
De toon werd direct bij binnenkomst gezet: iedereen werd met mufleta (plat brood) met boter, honing, melk en met noten gevulde dadels verwelkomd, terwijl het ensemble Al Almal op violen, Marokkaanse luit, keyboard en darbuka de ruimte vulde met opzwepende Marokkaanse muziek en zang.

Het openingswoord van Mimoena 2004 werd gesproken door Mohamed Sini, de voorzitter van de stichting Islam en Burgerschap. "Wij maken hier geen onderscheid vanwege ethniciteit of godsdienst. Het conflict dat in Israel wordt uitgevochten met de Palestijnen kan niet in Amsterdam worden opgelost. Joden en moslims hebben hier in de stad geen conflict. Wij zitten in hetzelfde schuitje! Joden hebben te maken met antisemitisme en sinds 11 september is er sprake van een toenemende islamofobie. Tegen die tendensen moeten we samen strijden. Deze Mimoena laat zien dat dat kàn!"

Vervolgens was het woord aan Ahmed Aboutaleb, wethouder van Werk en Inkomen, Educatie, Jeugd en Diversiteit, Grote Stedenbeleid (GSB). Hij verving burgemeester Job Cohen die op vakantie is. Ook aanwezig was wethouder Duco Stadig van Grondzaken, Ruimtelijke Ordening, Volkshuisvesting, Stadsvernieuwing, Waterbeheer.
"Vorig jaar werd de Mimoenaviering gehouden in de Liberaal-Joodse Gemeente, hier in de stad, dit jaar bevinden we ons op neutraal terrein. Het zijn turbulente tijden, maar vandaag vieren wij het lentefeest en willen we het niet hebben over dit betreurenswaardige klimaat waarin verharding van standpunten en angst aan beide kanten toenemen."
De wethouder vertelde over de reis die hij onlangs met een aantal collega's maakte naar Marokko.
"Wij waren in Marrakesj bij een oud joods gebouw, een synagoge. Het gebouw wordt geleidelijk gesloopt, niet door mensenhanden maar door de inwerking van de natuur. Op de muren is geen enkele bekladding te zien. Dat gebouw staat model voor Marokkaanse joden, die zonder enige wanklank geïntegreerd met moslims samenleefden. De joods-Marokkaanse tradities hebben aan vele aspecten van de Marokkaanse cultuur en samenleving bijgedragen. Discriminatie is voor mij een begrip dat ik pas in Nederland heb leren kennen."
"Wij zijn hier bij elkaar om te vieren wat ons bindt: ons mens zijn. Tolerantie is niet het afstand houden, de andere kant uit kijken! Wie tolerantie claimt moet ook tolerant zìjn.
De gemeente Amsterdam staat voor tolerantie, en burgers moeten hun steentje bijdragen met woorden, daden en ook met geld.
Ik ben blij dat de Marokkaanse gemeenschap dit jaar meedoet met de herdenkingen van 4 en 5 mei.
Ikzelf was uitgenodigd om te spreken tijdens de Auschwitz herdenking in de RAI. Dat was een groots gebaar van de organisatie, een teken van echt groot zijn." Na zijn toespraak hield Sami Kaspi een toespraak, de motor achter de stiching Maimon, de mensen in het Arabisch en het Hebreeuws verwelkomde.
"Dit zijn woorden die tweeduizend jaar oud zijn! Marokkanen zijn Marokkanen, het maakt niet uit of ze jood zijn of moslim. In de Nederlandse maatschappij zijn joden en Marokkanen beide minderheden. Die moeten tegenover elkaar respect betonen. Je moet je zo gedragen dat je de zegen van je ouders verdient," vervolgde Kaspi, en deze in het Arabisch gesproken woorden kregen grote bijval.

Kaspi introduceerde vervolgens David Simon, de bestuursvoorzitter van de Joodse Gemeente Amsterdam, die samen met NIHS-directeur David Serphos aanwezig was.
"Ik beschouw het als een grote eer hier in het hart van wat vroeger de Amsterdamse jodenbuurt was, tot u te spreken. De joodse gemeenschap van deze stad toont aan hoe gastvrij Nederland was en is. Volgend jaar bestaat de Joodse Gemeente Amsterdam 370 jaar. Ik wens dat Amsterdammers en joden ook de komende 370 jaar samen zullen leven. Bedenk eens hoeveel joodse begrippen onscheidbaar deel geworden zijn van de Nederlandse cultuur. Hoeveel mensen weten nog dat Mokum, het andere woord voor Amsterdam, een joods woord is dat plaats betekent?"
Hierna hief Simon beide handen op en zei: "Dit zijn mijn jatten, en niet in de betekenis van stelen: het woord jad betekent hand, en twee handen zijn twee jedajiem. Als we die ineen slaan, dan zal het goed gaan!"

Laatste spreekster was Marieke den Hartog, voorzitter van de Samen-op-Weg-kerken. Zij concentreerde zich in haar toespraak op Avraham, aartsvader voor de drie grote monotheïstische godsdiensten. "Avraham is wat ons met elkaar verbindt. Hij was het toonbeeld van gastvrijheid. Hij plaatste zijn tent in de schaduw van een 'esjel, tamarisk. De tent was open naar alle windstreken, iedereen kon er beschutting vinden."

Tussen de speeches door werd een een modeshow gehouden waarin schitterende kaftans werden getoond, en werd de Mimoena-lentebruid op een glanzende overkoepelde troon rondgedragen.

Bij de tafel volgeladen met zoete tractaties, die tot het moment waarop er gesnoept mocht worden, zorgvuldig bewaakt werd door Kitty Kaspi, sprak rabbijn Ies Vorst de laatste serieuze woorden van deze Mimoena:

"Wij moeten leren van het werk van Maimonides: wie G'd wil dienen is bij G'd aanvaard en welkom. Hoe je dat doet is onbelangrijk. Wij zijn allemaal geschapen door dezelfde G'd, in grote diversiteit. Mimoena is een prachtige gelegenheid om in daarin eendracht te vinden."

Met dank aan http://www.joods.nl


-

This item is available on the Militant Islam Monitor website, at http://www.militantislammonitor.org/article/id/364