This item is available on the Militant Islam Monitor website, at http://www.militantislammonitor.org/article/id/1565
January 20, 2006
MIM: This mindboggling exercise in futility ignores the simple fact that many Muslims in Rotterdam cannot even read and write in their own languages and cannot possibly learn Dutch. In addition, Muslims are well aware that Rotterdam will become the first majority Muslim city in Europe within the next five years, which would make speak speaking Dutch obsolete.
http://www.nrc.nl/binnenland/article132676.ece
Rotterdam: spreek op straat Nederlands
Door onze redacteur Gretha Pama
ROTTERDAM, 20 JAN. Burgemeester en wethouders van Rotterdam willen dat inwoners van de stad op straat Nederlands praten. Ook thuis zouden allochtone ouders hun kinderen „grotendeels in het Nederlands" moeten opvoeden.
|
Dat staat in de ‘Rotterdam Code', een verzameling door het Rotterdamse college vastgestelde normen die burgers ,,moeten hanteren om de problemen op te lossen" die het gevolg zijn van botsende culturen. Het college „roept elke Rotterdammer op om deze normen te onderschrijven".
De Rotterdam Code is gistermiddag vrij terloops naar buiten gebracht. Het is een politiek compromis tussen Leefbaar Rotterdam, CDA en VVD, die samen het college van Rotterdam vormen.
Dit compromis was nodig nadat de Rotterdamse ‘islamdebatten' vorig jaar uitmondden in een aantal stellingen die Leefbaar Rotterdam te vriendelijk voor moslims vond. „Bij samenleven is onze identiteit het fundament", aldus fractieleider Ronald Sørensen van Leefbaar Rotterdam.
Over de stellingen van de islamdebatten stemde het publiek tijdens de slotavond. Ongeveer tweederde bestond uit allochtonen. De stellingen hadden de basis moeten vormen voor een ‘samenlevingscharter': afspraken tussen stadsbestuur, bewoners en maatschappelijke organisaties. In plaats hiervan heeft het college nu gekozen voor een code waarin het zelf de normen vaststelt. Sancties op overtreding zijn er niet.
-----------------------------------------
MIM: And then there was the Rotterdam Code
Agreements between Rotterdammers and city managers is suddenly the norm for citizens
http://www.nrc.nl/binnenland/article132627.ece
En ineens was er de Rotterdam Code
Afspraken tussen Rotterdammers en stadsbestuur worden plotseling normen voor burgers
Rotterdammers moeten zich vanaf nu houden aan de normen van de ‘Rotterdam Code', vindt het college. Dat betekent: Nederlands spreken op straat en je kinderen „grotendeels" in het Nederlands opvoeden.
Door onze redacteur Gretha Pama
ROTTERDAM, 20 JANDe ‘islamdebatten' waarmee het college van Rotterdam vorig jaar de dialoog aanging met het allochtone deel van zijn bevolking, worden algemeen als een succes gezien. Bij het slotdebat waren talloze media aanwezig, waaronder buitenlandse. Zij registreerden bijvoorbeeld de rede van de Egyptische islamfilosoof Tariq Ramadan. „What you do here now should become a pilot project for other countries", zei hij. Ook premier Balkenende had „bewondering" voor de „creativiteit en durf" van het college van Leefbaar Rotterdam, CDA en VVD. Balkenende: „Het is fantastisch. Ongelooflijk. Als je ziet hoeveel mensen hier zijn. U heeft iets heel bijzonders in gang gezet."
Er was inderdaad veel belangstelling voor de debatten, vooral voor de slotavond. Zo'n duizend deelnemers waren er toen, van wie de meerderheid allochtoon. Zij mochten stemmen over stellingen die de basis zouden vormen voor een ‘samenlevings-charter': afspraken over goed burgerschap tussen stadsbestuur, bewoners en maatschappelijke organisaties. „Bouwstenen voor het nieuwe integratiebeleid", noemde CDA-wethouder Leonard Geluk (Integratie) die stellingen. Zoals de bouwsteen „in het onderwijs aandacht te geven aan de omgang met cultuurverschillen en diversiteit". Of die om „afspraken te maken met werkgevers om meer moslims, in het bijzonder moslima's en jongeren, aan het werk te helpen". Ook moest „een respectvolle dialoog uitgangspunt [worden] bij het bespreken van problemen".
Zo uitbundig als de slotavond was, zo rustig werd het daarna. Niet dat de debatten stopten. Nadat de gemeenteraad in mei een motie dialoogkaravaan had aangenomen, ging het college debatten organiseren op buurtniveau. Rotterdam mee! heet deze campagne.
Maar het samenlevings-charter kwam er maar niet, nadat Leefbaar Rotterdam en VVD (die tegen de motie dialoogkaravaan stemden), hun vraagtekens hadden gezet bij de stellingen van het slotdebat. Mooie stellingen, zeker, maar heikele onderwerpen ontbraken, vonden deze partijen. Fractieleider Ronald Sørensen van Leefbaar Rotterdam noemde ze „ten overvloede nog maar eens: uithuwelijken, homohaat, vrouwenbesnijdenis, maagdencultus, eerwraak, vrouwonvriendelijkheid, antisemitisme, hoge criminaliteit, analfabetisme, overvloedig gebruik en misbruik van sociale voorzieningen, de omgang met gelovigen of afvalligen, het geloofsfanatisme en de politieke islam".
Gistermiddag vond de eerste gemeenteraadsvergadering van het nieuwe jaar plaats. Er stond weinig belangwekkends op de agenda. Ja, het voornemen om in bestemmingsplannen niet langer een uitzondering te maken voor religieuze gebouwen, als het gaat om de bouwhoogte. Dat moet voorkomen dat in de stad moskeeën met extreem hoge minaretten verrijzen. Er was nauwelijks pers.
Dus viel het ook niet op dat de burgemeester in zijn nieuwjaarsspeech een nieuw begrip introduceerde: „Wij noemen het de ‘Rotterdam Code'. Het is een reeks van regels die je moet kennen en naleven als je in onze stad woont." De raad was verbaasd: waar kwamen die regels vandaan? Voor de paar journalisten die aanwezig waren, werd desgevraagd een korte toelichting geïmproviseerd door de wethouder van integratie, die daarvoor de raadsvergadering een half uurtje verliet. Later die dag werd zonder veel ophef een persbericht naar buiten gebracht.
De Rotterdam Code bleek het lang verwachte samenlevings-charter van de islamdebatten, maar toch ook weer niet. Het college heeft besloten „verder [te] gaan dan een symbolische afsprakenlijst" die zo'n charter zou zijn, aldus de inleiding. Een paar stellingen van de slotavond van de islamdebatten zijn erin terug te vinden, maar níet in de vorm van afspraken tussen het stadsbestuur en bewoners en maatschappelijke organisaties. In de Rotterdam Code stelt het college „de normen vast" en roept „elke Rotterdammer op deze normen te onderschrijven". Deze ‘normen' gaan nu ook over zaken als uithuwelijken, homohaat, maagdencultus en eerwraak – waar Leefbaar Rotterdam om had gevraagd.
Wethouder Geluk zei in zijn toelichting wel te weten „waar straks discussie over zal komen". Zoals over de norm dat „Rotterdammers in het openbaar Nederlands spreken", dus „op school, op het werk, op straat en in het buurthuis". En ook thuis, „waar we onze kinderen grotendeels in het Nederlands opvoeden". Ook de norm „wij respecteren het recht op eigen partnerkeuze en dwingen onze kinderen geen huwelijkspartner af" leek hem vatbaar voor debat. Net als „wij tolereren geen geweld of psychische dwang ten opzichte van vrouwen en meisjes vanwege de norm om maagd te blijven tot het huwelijk".
Van haar kant zag Leefbaar Rotterdam-wethouder Marianne van den Anker (Emancipatie) gisteren geen aanleiding voor debat. „De code is glashelder, lekker duidelijk en grijpt direct in op de problemen die er zijn", schreef ze op haar weblog. Van den Anker is „ongelofelijk trots" op de Rotterdam Code, waarin volgens haar „het vage begrip normen en waarden eindelijk inhoud heeft gekregen". Omdat „we er met zo'n code alleen nog niet zijn" maakte zij op haar weblog ook alvast bekend dat de code „leidend wordt" voor de gemeentelijke subsidies „aan de talloze projecten en instanties die iets willen doen op het terrein van integratie, emancipatie en anti-radicalisering: alleen wanneer de uitgangspunten uit de code worden onderschreven, is het mogelijk om subsidie te krijgen".
Bedoeling is dat de twee wethouders de komende weken „in enkele bijeenkomsten" de normen uit de Rotterdam Code „verder uitdragen en erover praten met burgers in de stad". Op 3 februari „volgen concluderende afspraken op de slotconferentie van de integratiecampagne Rotterdam Mee".
20 januari 2006
Behalve over ‘Nederlands spreken in het openbaar' gaan de normen van het college ook over opvoeding en respect voor vrouwen, homoseksuelen en niet-gelovigen. Voorbeelden: ‘Wij respecteren het recht op eigen partnerkeuze en dwingen onze kinderen geen huwelijkspartner af'; ‘Wij respecteren homoseksuelen, ook als onze eigen kinderen homoseksueel zijn'.
This item is available on the Militant Islam Monitor website, at http://www.militantislammonitor.org/article/id/1565